طبق نظام آموزشي آمريكا، هر پروژه بايد با مستندات و تاييد جمعي دانشمندان صورت بپذيرد و اين مشكل عمده ي فن براون آلماني و باهوش بود. پس پروژه ها زمان بر شدند، و دانشمندان ناسا تصميم گرفتند كه ابتدا يك ميمون را به فضا بفرستند، زيرا پزشكان مي پنداشتند كه در بي وزني انسان قدرت بينايي و حركتي خود را از دست مي دهد. بازهم بايد ابتدا اين موضوع مانند جريان پروژه ي X اثبات مي شد و سپس وارد فاز جديد مي شدند.
پس از پرواز ميمون آمريكايي در يك پرواز زير مداري، روس ها يوري گاگارين را به مدار زمين فرستادند. و شكست دوم براي آمريكا …
در پرواز زير مداري شما فقط كافي است كپسول سفينه را به ارتفاع حدود 200 كيلومتري از سطح زمين برسانيد. سرعت وسيله مشابه يك پرتابه به صفر مي رسد، سپس به آرامي شتاب گرفته و به سطح زمين بر مي گردد، در اين پرتاب سرعت و شتاب در حين رسيدن به ارتفاع به مراتب كمتر، مصرف سوخت كمتر و در حين بازگشت به جو زمين نيازي به سپر حرارتي نمي باشد.