اگر فضانوردان در فضا گم شوند چه اتفاقی می‌افتد؟

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که اگر فضانوردان در فضا گم شوند چه اتفاقی می‌افتد؟

در همین رابطه بخوانید: چطور فضانورد شویم؟

ابتدا شما باید بپذیرید تاریکی که در اطراف سیاره ما وجود دارد چیزهای مرموزی در خود احاطه کرده است. نخستین باری که به ستارگان نگاه کردیم صدها هزار سال از آن می‌گذرد. فضا برای مردم شگفت‌آور است، اما در عین حال می‌تواند وحشتناک باشد. فضا گاه زیبا و گاه برای انسان‌ها مرگبار است، اگر شما از ایستگاه فضایی یا فضاپیما خارج شوید و ارتباطتان قطع شود در این صورت چه اتفاقی می‌افتد؟

اعتقاد بر این است که بشر در اواخر قرن نوزدهم، اولین قدم‌ها را برای پرواز به دنیا‌های دور دست برداشت. در آن زمان دانشمندان باور داشتند اگر جسمی (مانند هواپیما) به سرعت لازم برسد و بر گرانش و جاذبه غلبه نماید و آن را برای مدت زمان کافی حفظ کند می‌تواند فراتر از جو زمین رود. افسوس که در آن زمان مردم نمی‌دانستند چطور به سرعت مورد نیاز دست یابند؛ علم هنوز قادر به ایجاد موتورهای قدرتمند نشده بود.

آغاز عصر فضا

سال‌ها بعد از دو جنگ جهانی بزرگ، دوران عصر اکتشافات فضایی آغاز شد. در ۴اکتبر۱۹۵۷ اولین ماهواره مصنوعی به نام اسپوتنیک ۱ (Sputnik 1) به مدار پرتاب شد. اسپوتنیک ۱ ساخته اتحاد مردمی شوروی ۸۰ کیلوگرم جرم داشت، اما این وزن در زمان حال خیلی ناچیز به نظر می‌رسد. در آن زمان پرتاب اسپوتنیک ۱ یک پیشرفت واقعی بود. بعد از آن دانشمندان موجوداتی مانند سگ، میمون و حشرات را به فضا فرستادند.

در ۱۲اکتبر۱۹۶۱ بشر در فتح فضا توسط فضاپیمای وستوک ۱ (Vostok 1) گام بزرگی از طرف پایگاه پرتاب بایکنور برداشت. وستوک ۱ یوری گاگارین (Yuri Gagarin)، اولین فضانورد جهان را با موفقیت به فضا رساند. گاگارین پس از ایجاد یک انقلاب در سطح زمین طی سفر ۴۱ هزار کیلومتری به دور زمین در سلامت کامل به زمین برگشت و به یک فرد مشهور و مورد احترام در بین مردم تبدیل شد.

بعد از پرواز گاگارین بسیاری دیگری از فضانوردان برای رفتن به فضا ثبت نام کردند. تاکنون بیش از ۵۵۰ فضانورد به فضا سفر کرده‌اند؛ رکورد اقامت در فضا برای یک فضانورد در چند سفر بیش از ۸۰۰ روز است.

لباس فضانوردی

به نظر می‌رسد سفر به فضا در حال تبدیل شدن به یک امر کاملا عادی و بی‌خطر است. از این گذشته اگر چنین باشد بسیاری از افراد مرتبا به سمت ستارگان پرواز می‌کنند و حتی وارد فضای بیرونی نیز می‌شوند، اما در حال حاضر این امری ناممکن است. فضانوردان لباس محافظ مخصوصی به تن دارند. بنابراین هیچ اتفاقی برای شما با این لباس در فضا نخواهد افتاد. این لباس را می‌توان با یک سفینه فضایی کوچک مقایسه کرد.

در همین رابطه بخوانید: ۱۵ رشته دانشگاهی جذاب برای علاقمندان فضا

آیا حادثه‌ای برای یک سفینه فضایی رخ می‌دهد؟ بله و این بدین معناست که لباس فضانوردی نیز در حساس‌ترین لحظه ممکن است منجر به حادثه شود. هر اتفاقی می‌تواند بیفتد؛ به عنوان مثال می‌تواند دچار آبگرفتگی شود.

آبگرفتگی برای فضانورد ایتالیایی لوکا پارمیتانو (Luca Parmitano) در سال ۲۰۱۳ اتفاق افتاد. آب ناگهان در کلاه ایمنی او پر شد و به سمت گوش و بینی پارمیتانو شروع به طغیان کرد. وقتی جاذبه به صفر می‌رسد آب جریان ندارد. بنابراین او چاره ای نداشت جز اینکه با استفاده از فضانورد دوم که همراهش بود و با حافظه خود، خودش را به دروازه ایستگاه فضایی رساند و کلاه ایمنی او را زود در بیاورد.

این لباس خاص فضانوردان است که هنگام رفتن به فضا بیرون از آن استفاده می‌شود. هر گونه سوراخ کوچک در آن می‌تواند کشنده باشد. خلاء برای انسان مضر است. بدون هوا جسم در فضا ۲ برابر می‌شود و این می‌تواند منجر به مرگ شود. این اتفاق برای خلبان نیروی هوایی امریکا، در سال ۱۹۶۰ هنگام پرش از دور دستکشش دچار نقص شده بود و دستانش متورم شد. خوشبختانه وقتی به زمین رسید به حالت عادی خود برگشت.

اگر این اتفاق در فضا رخ می‌داد در هر گونه فشار هوایی دچار مشکل خواهید شد که ممکن است باعث مرگ شود. در این صورت فضانورد در عرض ۱۱ ثانیه به دلیل عدم وجود اکسیژن می‌میرد. این اتفاق نیز برای خلبان ناسا در ازمایشات خلاء سال ۱۹۶۶ افتاد. این خلبان احساس می‌کرد که بزاق دهانش به جوش می‌آید و بعد از آن پوستش سیاه شد. خوشبختانه این آزمایشات در روی زمین انجام شد. اگر لباس محافظتی در فضا نباشد ممکن است مایع بدن به جوش بیاید و ضعیف شود.

اگر کمبود اکسیژن شما را از بین نبرد موارد دیگری می‌تواند خیلی زود کشنده باشند. به این خاطر است که لباس فضانوردان خیلی سنگین و محکم بوده و ساده‌ترین حرکت با آن بسیار دشوار است. تدابیر دیگری نیز لازم است. از دیگر خطراتی که در فضا وجود دارند ریزگردها هستند. ریزگردها بیشتر از یک گرم وزن ندارند، اما سرعتی بیش از ۳۶ هزار کیلومتر دارند و هیچ لباس محافظتی نمی‌تواند جلوی آن‌ها مقاومت کنند، قطعه‌هایی که به دور زمین می‌چرخند قطعه‌های باقی‌مانده از فضاپیماها و ماهواره‌هاست؛ اگر با ایستگاه فضایی یا با فضانوردان برخورد کنند مرگبارند.

شدیدترین ترس فضانوردان چیست؟

بیشترین ترسی که فضانوردان دارند ترس از گم شدن در فضاست. یا اینکه در برگشت به زمین در جو بسوزند (در شرایط نا مناسب جوی). لباس فضانوردی محافظ همیشگی نیست و باید در شرایطی احتیاط کرد؛ برای اینکه از ایستگاه دور نشوند با کابل‌های ۲۶ متری به ایستگاه وصل می‌شوند که به ایستگاه گره خورده است. البته فضانوردان همیشه ۲ نفره بیرون می‌روند و کابل‌هایشان را با همدیگر می‌بندند؛ سپس فضانورد دوم کابل خود را جدا کرده و آرام آرام به سمت مقصد پیش می‌رود.

همه این‌ها برای کاهش خطر در پروازهای فضایی‌ است. بنابراین هنوز هیچ فضانوردی در فضا گم نشده است. با این حال ۲ نفر در سال ۱۹۷۳ نزدیک بود به یک سرنوشت خطرناک دچار شوند. فضانوردان جک ارون و پکن راد برای باز کردن انسداد یک پنل خورشیدی از ایستگاه خارج شده بودند پنل به طور غیر منتظره‌ای چرخید و فضانوردان را به سمت فضای بیرونی پرتاب کرد. خوشبختانه فضانورد آرام ماند و کابل‌ها در برابر تنش مقاومت کردند و این داستان وحشتناک به خوبی به پایان رسید.

لباس‌های فضایی امروزی به جت پک مجهز هستند که می‌توانند شما را به سمت ایستگاه برانند، اما این یک نظریه است و فضانورد نباید خیلی دور برود. در این حال ناسا یک دستورالعمل آموزشی انجام می‌دهد که شرکت در آن برای تمام فضانوردان الزامی است. جت پک به قدری قابل اطمینان نیست که فضانوردان خود را با آن به ایستگاه برسانند. اگر یک فضانورد با سرعت و قدرت کافی از ایستگاه به سمت دیگری پرتاب شود ممکن است در جو زمین بسوزد.

در نتیجه در حال حاضر هیچ فضاپیمایی قابل نجات دادن یا پیدا کردن یک فضانورد گم‌شده در فضا نیست. بنابراین هرکسی از ایستگاه خارج شود و دور برود اکسیژن در ۷ ساعت تمام می‌شود و یا در معرض نور خورشید تبخیر می‌شوند. اگر لباس فضانورد سالم باشد به تدریج در فضا تبدیل به مومیایی می‌شود و اگر با چیزی برخورد نکند در مدار می‌چرخد. اگر لباس آسیب دیده باشد تمام مایع به زودی تبخیر خواهد شد و یخ می‌زند. اجساد در فضا خیلی شکننده هستند، اما این‌ها نظریه هستند. در حال حاضر هیچ جسدی در فضا وجود ندارد، اما اگر فضانورد در داخل ایستگاه مرده باشد به زمین بازگردانده و با افتخار دفن می‌شود.