رصدها نشان می‌دهند که کهکشان UGC 12591 با سرعت ۴۸۰ کیلومتر بر ثانیه دور خودش می‌گردد. یعنی تقریبا دو برابر سرعت گردش کهکشان راه‌شیری دور خودش. چرا این کهکشان این‌قدر سریع دور خودش می‌چرخد؟ در نگاه اول حتی تشخیص
اینکه کهکشان UGC 12591 دقیقا از چه نوعی است مشکل به نظر می‌رسد. این
کهکشان مثل کهکشان‌های مارپیچی دارای رگه‌های تاریک غباری است ولی درست مثل
کهکشان‌های عدسی شکل دارای یک برآمدگی بزرگ مرکزی ناشی از تجمع ستاره‌ها
است.
برای اینکه چنین کهکشان عظیمی که با این سرعت دور خودش می‌چرخد
یکپارچه باقی بماند باید جرمی به اندازه‌ی چند برابر جرم کهکشان ما داشته
باشد. درباره‌ی شکل‌گیری این کهکشان دو نظریه عمده وجود دارد. یکی اینکه با
جمع‌آوری مواد محیط رشد خیلی آرامی داشته و دیگر اینکه بوسیله‌ی برخورد یا
برخوردهای کهکشانی به یکباره بوجود آمده است. این کهکشان در فاصله‌ی ۴۰۰
میلیون سال نوری از ما قرار دارد یعنی نوری که از آن می‌بینیم ۴۰۰ میلیون
سال پیش ساطع شده است. زمانی که اولین درخت‌ها روی زمین بوجود می‌آمدند