استارت‌آپ آمریکایی فیز فور (Phase Four) در حال توسعه رانشگرهای فرکانس رادیویی کم‌هزینه، کوچک، سبک وزن و در عین حال با بازدهی مناسب است تا بتوان از آن‌ها در ساخت انبوه ماهواره‌های منظومه‌های بزرگ استفاده کرد. نمونه اولیه رانشگر فرکانس رادیویی این استارت‌آپ قرار است با سوختی جدید در محفظه خلا آزمایش شود. رانشگرهای استارت‌آپ مذکور برای استفاده از هر سه نوع سوخت گازی، مایع و جامد طراحی شده‌اند.
فناوری رانشگر یونی فرکانس رادیویی (RIT) از یک میدان الکترومغناطیسی با فرکانس بالا برای یونیزه کردن اتم‌های گاز زنون (سوخت رایج ماهواره‌ها) به منظور تشکیل پلاسمایی حاوی الکترون‌های آزاد سبک و یون‌های مثبت سنگین استفاده می‌کند. سپس یون‌های مثبت سنگین پیش از خروج از رانشگر، جهت ایجاد نیروی رانش توسط یک میدان الکترواستاتیک شتاب می‌گیرند. پس از خروج یون‌ها از رانشگر، الکترون‌ها از یک خنثی‌کننده اضافه می‌شوند که در نتیجه پلاسما خنثی می‌شود و از باردار شدن ماهواره جلوگیری به عمل می‌آید.
رانشگر یونی فرکانس رادیویی دارای مزایای مختلفی است که از آن جمله می‌توان به کاهش جرم واحد پردازش نیرو، بازدهی عملکرد بالا در عین پایین بودن پیچیدگی فناوری، پایداری رانش خوب و ارائه بالاترین تکانه ویژه (Specific Impulse) اشاره کرد.
فیز فور از زمان تاسیس خود در سال ۲۰۱۵ تاکنون رانشگرهایش را با چندین سوخت مختلف از جمله هوا، آب، ید و یک رانشگر سبز موسوم به اسنت (ASCENT) مورد آزمایش قرار داده و عملکرد هر یک را با زنون مقایسه کرده است. به گفته جیسون والاس (Jason Wallace)، از مسئولان فیز فور، قطعا در استفاده از هر سوخت ویژگی‌های منحصربه‌فردی وجود داشته و هر کدام مزایای مختلفی برای اپراتورهای ماهواره‌ای دارند. به عنوان مثال هزینه ید حدود یک دهم قیمت زنون است و برای مشتریانی که قصد بهینه‌سازی عملکرد رانشگر الکتریکی را دارند، ید اساسا همان عملکرد زنون را با قیمت بسیار پایین‌تر ارائه می‌دهد.
گفتنی است فناوری رانشگر فرکانس رادیویی فیز فور مورد تایید آژانس پژوهشی پیشرفته دفاعی آمریکا موسوم به دارپا (DARPA) قرار گرفته است و این آژانس به استارت‌آپ یادشده مبلغی را جهت توسعه فناوری مذکور اختصاص می‌دهد.