مریخنورد ناسا مجهز به سامانه اتوناو وارد قلمرو جدیدی در مریخ شد
مریخنورد استقامت ناسا وارد قلمرو جدیدی در سیاره سرخ شده است که به دلیل داشتن رخنمونهایی (بخشی از سنگ بستر که بر سطح زمین آشکار شده و اطلاعاتی از وضعیت لایههای زیرین در اختیار زمینشناسان قرار میدهد.) با رنگ روشن «فرشته درخشان» نام گرفته است. در این ماموریت، استقامت به سامانه اتوناو متکی است که به مریخنورد اجازه میدهد خودش حرکت کند؛ در حالی که مریخنوردهای قبلی به کنترل کامل از زمین نیاز داشتند.
از ژانویه۲۰۲۴، مریخنورد استقامت (Perseverance) ناسا در حال ردیابی نیمه جنوبی بخشی از مریخ به نام نرتوا ولیس (Neretva Vallis) است. این منطقه احتمالا فسیل رودخانهای است که زمانی محل فرود مریخنورد در دهانه جزرو (Jezero Crater) را تغذیه میکرده است.
در این سفر راهنماهای استقامت میتوانند مسیری کلی به آن بدهند و اتوناو (AutoNav) فرمان را دقیقه به دقیقه انجام خواهد داد. در ابتدا، اتوناو میتوانست سنگهای موجود در مسیر استقامت را دور بزند، اما چیزی نگذشت که تخته سنگها برای این سامانه بسیار بزرگ شدند.
چالشهای ماموریت استقامت
ماموریت استقامت زمانی دچار چالش شد که این مریخنورد به خاطر میدانی از صخرههای پیشبینی نشده، مجبور به تغییر مسیر در میان تپهها و کانال رودخانه شد تا سرانجام به فرشته درخشان رسید.
ایوان گراسر (Evan Graser)، مهندس برنامهریزی مسیر استقامت، میگوید: «ما در حال حرکت به سمت کانال رودخانه در جهت شمال بودیم، به امید یافتن تپههای شنی کوچک و به اندازه کافی دور از هم برای این که مریخنورد استقامت از بین آنها عبور کند؛ همچنین به یک سرازیری ورودی نیاز داشتیم که استقامت بتواند با خیال راحت به سمت پایین حرکت کند، پس ما برای آن یک خط مستقیم ایجاد کردیم.»
گراسر میگوید: «متوسط پیشروی مسیرهای بیش از صد متر در هر روز مریخی تنها به دهها متر کاهش یافت که این ناامید کننده بود.»
درست در شمال مسیر استقامت، میدانی از تپههای شنی مریخ آن را از کف کانال رودخانه جدا کرد که اگر استقامت توانایی عبور از آنها را داشت، میتوانست تخته سنگها را پشت سر بگذارد. پیمایش چنین تپههایی خطرناک است؛ زیرا شنهای مریخی میتوانند مریخنوردها را به دام بیاندازند. خوشبختانه، این تپهها کوچک به اندازه کافی گسترده بودند که استقامت بتواند از میان آنها عبور کند.
اکنون در کانال رودخانه، استقامت میتواند حدود ۲۰۰ متر در هر روز مریخی را پوشش دهد. استقامت در وسط کانال، با کوه واشبرن (Washburn) مواجه شد؛ تپه سنگی که فرصتهای زمینشناسی هیجانانگیزی را در اختیار دانشمندان قرار داد. پس از گذشت چهار روز، این مریخنورد به فرشته درخشان رسید و شروع به تجزیه و تحلیل سنگهای آن کرد.