امروزه کمبود غذا به‌عنوان یکی از مشکلات اساسی کشورهای آفریقایی محسوب می‌شود و برای کاهش این معضل اقداماتی در حال انجام است. کاترین ناکالمبه (Catherine Nakalembe)، مدیر کنسرسیوم هاروست ناسا (NASA Harvest) در حوزه کشورهای آفریقایی، برای این منظور به کشورهای این قاره کمک می‌کند تا سامانه‌هایی را جهت نظارت بر محصولات زراعی توسعه دهند که از داده‌های ماهواره‌ای رایگان ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) بهره می‌برند. در نتیجه مردم این کشورها می‌توانند با کسب اطلاعات صحیح در مورد وضعیت محصولات زراعی، امنیت غذایی خود را بهبود دهند.
ناکالمبه با بهره‌گیری از یادگیری ماشینی و ابزارهای تجزیه و تحلیلی و نقشه‌برداری که توسط کارشناسان سنجش از دور در مرکز هاروست ناسا در دانشگاه مریلند (University of Maryland) توسعه یافته و همچنین با کمک همکاران محلی، به تعلیم افرادی از سازمان‌های مرتبط با امور کشاورزی و هواشناسی در کشورهای اوگاندا، تانزانیا، کنیا، رواندا، مالی، اتیوپی و بوروندی می‌پردازد و به آن‌ها نحوه استفاده از داده‌های ماهواره‌ای را برای نظارت بر محصولاتشان آموزش می‌دهد؛ امری که موجب شده تاکنون سه کشور از کشورهای یادشده برنامه‌های نظارت بر محصولات زراعی مبتنی بر داده‌های ماهواره‌ای خود را راه‌اندازی کنند.
با ترکیب داده‌های ماهواره‌ای و داده‌های زمینی که از محصولات زراعی موجود است، می‌توان دریافت چه نوع محصولاتی در چه مکان‌هایی در حال کشت هستند و وضعیت آن‌ها در فصول مختلف به چه شکل است. تحلیلگران می‌توانند با مقایسه داده‌های تصویری ماهواره‌ای با بازده محصول گزارش‌شده از سال‌های گذشته، میزان تولید مواد غذایی را در هر فصل تخمین بزنند. ترکیب داده‌های ماهواره‌ای و زمینی با پیش‌بینی‌های هواشناسی، امکان انجام ارزیابی‌های آینده در ارتباط با وضعیت تولید مواد غذایی را فراهم می‌آورد که با توجه به چنین ارزیابی‌هایی می‌توان آسیب‌های احتمالی محصولات زراعی را پیش‌بینی کرد؛ آسیب‌هایی که در نتیجه شرایطی از قبیل خشکسالی، سیل، بیماری و آفاتی مانند هجوم ملخ‌ها ایجاد می‌شوند.
ناکالمبه و تیمش البته در این مسیر با چالش‌هایی نیز مواجه هستند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به عدم وجود نیروهای توانمند برای فراگیری مهارت‌های استفاده از داده‌های اساسی اشاره کرد. آن‌ها همچنین با برخی گروه‌های محلی مانند ICPAC به‌منظور بهبود کار خود مشارکت می‌کنند؛ امری که تلاش‌های هر کشور را جهت آگاهی و آماده‌سازی برای مواجهه با رویدادهای قریب‌الوقوع تقویت می‌کند. به‌عنوان مثال، با توجه به بحران ملخ‌های بیابانی در آفریقای شرقی، گزارش‌های منطقه‌ای از طریق ICPAC ضمن فراهم‌آوری اطلاعات به‌روز، کشورها را از میزان و چگونگی تأثیر چنین مواردی بر محصولاتشان آگاه می‌سازد.