سال آینده مملو از ماموریت‌های فضایی هیجان‌انگیزی خواهد بود که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم. همچنین اگر علاقمندید درباره ماموریت‌های اکتشاف فضایی در سال ۲۰۲۴ به اقمار منظومه شمسی و سیارک‌ها بدانید کلیک کنید.
۱. حامل ولکان سنتاور
اولین پرواز حامل ولکان سنتاور (Vulcan Centaur) شرکت آمریکایی یونایتد لانچ آلیانس (ULA سرواژه United Launch Alliance) پس از تاخیرهای متعدد در طول پنج سال، ۸ژانویه با موفقیت پرتاب شد.
ولکان سنتاور با ۶۱.۶ متر ارتفاع و ۵.۴ متر قطر جانشین حامل‌های اطلس ۵ (Atlas V) و دلتا ۴ (Delta IV) ULA است. این حامل می‌تواند تا ۷.۷ تن محموله به مدار زمین ثابت ببرد. جرم آن در صورت بارگیری کامل بر روی سکوی پرتاب بیش از ۶۶۳ تن خواهد بود.
این پرواز ولکان شامل یک ورود به مدار انتقال ماه (TLI) بود تا محموله‌ای را به ماه برساند و سپس به مدار خورشید مرکزی (Heliocentric) برود. این بدان معناست ولکان می‌تواند تا ۶۳۰۰ کیلوگرم را به ماه برساند.
ولکان یک حامل دو مرحله‌ای است که از گاز طبیعی مایع و اکسیژن مایع در مرحله اول و از هیدروژن مایع و اکسیژن مایع در مرحله دوم استفاده می‌کند.
۲. فضاپیمای دریم چیسر
ناسا و شرکت آمریکایی سیرا اسپیس (Sierra Space) قصد دارند در سال ۲۰۲۴ یک ماموریت آزمایشی از فضاپیمای دریم چیسر (Dream Chaser) این شرکت را با استفاده از حامل ولکان سنتاور پرتاب کنند. دریم چیسر یک فضاپیمای خصوصی قابل استفاده مجدد است که برای ارسال محموله و فضانوردان به مدار پایین زمین طراحی شده است.
اولین پرواز بدون خدمه این هواپیمای فضایی به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد بود. دریم چیسر قرار است بیش از ۷۸۰۰ پوند محموله را در این ماموریت تحویل دهد، اما قادر به حمل بیش از ۱۱۵۰۰ پوند است؛ همچنین می‌تواند نمونه‌های آزمایشی، زباله و محموله‌های دیگر را از آزمایشگاه در مدار به زمین برگرداند. اگر همه چیز به خوبی پیش برود، دریم چیسر بخشی کلیدی از برنامه خدمات تجاری ناسا خواهد بود.
دریم چیسر ۹ متر طول، ۷ متر عرض و حدود ۱۱ تن جرم دارد و برای حمل ۷ سرنشین به مدارهای نزدیک زمین طراحی شده است. این فضاپیما به صورت افقی توانایی فرود بروی باندهای معمولی را دارد. دریم چیسر توانایی ۲۱۰ روز ماندگاری در مدار (در زمان اتصال به ایستگاه فضایی بین‌المللی) را دارد و سرنشینان آن در زمان بازگشت، فشاری کمتر از ۱٫۵ نیروی G را تجربه خواهند کرد.
۳. پلاریس داون
پلاریس داون (Polaris Dawn) یک ماموریت فضایی خصوصی سرنشین‌دار است که توسط شرکت اسپیس‌ایکس به فرماندهی جرد آیزاکمن (Jared Isaacman)، فضانورد میلیاردر آمریکایی، انجام میشود. این ماموریت قرار است آوریل۲۰۲۴ پرتاب شود. آیزاکمن و سه خدمه دیگر فضاپیمای دراگون (Dragon) اسپیس‌ایکس چند روز را در مدار پایین زمین سپری خواهند کرد.
پلاریس داون اولین ماموریت از سه ماموریت برنامه‌ریزی‌شده در برنامه پلاریس است که هدف آن انجام آزمایش‌های علمی، انجام اولین راهپیمایی فضایی خصوصی با لباس‌های فضایی اسپیس‌ایکس و همچنین امور خیریه است.
۴. پرواز IFT-3 استارشیپ
حامل استارشیپ (Starship) اسپیس‌ایکس برای سومین پرواز خود، IFT-3، در سال ۲۰۲۴ آماده می شود. هدف IFT-3 اعتبارسنجی فناوری‌های ضروری برای ماموریت‌های قمری و بین سیاره‌ای است. ناسا نیز از استارشیپ برای فرود آوردن فضانوردان ماموریت آرتمیس-۳ (Artemis-3) روی ماه استفاده خواهد کرد.
IFT-3 به دنبال دومین آزمایش پروازی این شرکت (IFT-2) در نوامبر۲۰۲۳ انجام میشود. یکی از آزمایش‌های مهم طی IFT-3، انتقال پیشرانه با استفاده از دو مخزن مختلف در استارشیپ است.
هر بار پرتاب استارشیپ که از سوخت مایع استفاده می‌کند ۲ میلیون دلار هزینه دربردارد. اسپیس‌ایکس ساخت حامل مذکور را از سال ۲۰۱۲ و با دریافت بودجه ۱۳۵ میلیون دلاری از ناسا آغاز کرد. ارتفاع این حامل فضایی با قابلیت استفاده مجدد حدود ۱۲۱ متر و ظرفیت بالابری آن ۱۶۵ تن است.
۵. آریان ۶
آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد حامل آریان ۶ (Ariane 6) خود را در اواسط سال ۲۰۲۴ پرتاب کند. اگر پرتاب این حامل ۲۰۷ فوتی موفقیت‌آمیز باشد آریان ۶ بزرگ‌ترین حامل اروپایی خواهد بود که با موفقیت پرتاب شده است. آریان ۶ نسبت به سایر ماهواره‌بر‌های آریان هزینه ساخت و پرتاب کمتری دارد.
۶. نیوگلن بلو اوریجین
اولین پرتاب حامل نیو گلن (NEW GLENN) شرکت آمریکایی بلو اوریجین (Blue Origin) پس از یک تاخیر طولانی از سال ۲۰۲۰، قرار است در سال ۲۰۲۴ پرتاب شود. این حامل دو مرحله‌ای سنگین بیش از ۹۸ متر ارتفاع و توانایی حمل حدود صد هزار پوند محموله به مدار پایین زمین را دارد. نیو گلن برای حداکثر ۲۵ ماموریت قابل استفاده مجدد است.
نیوگلن در اولین پرواز خود ماموریت اسکپید (ESCAPADE سرواژه Escape and Plasma Acceleration and Dynamics Explorers) ناسا را به فضا می‌برد که هدف آن مطالعه مگنتوسفر مریخ در نظر گرفته شده است. ماموریت اسکپید از دو فضاپیمای کوچک یکسان تشکیل شده است که مشاهدات دو نقطه را به طور همزمان جمع‌آوری می‌کنند تا درک بهتری از نحوه ورود و خروج انرژی و پلاسما به مگنتوسفر و نحوه تعامل آن‌ها با باد خورشیدی حاصل شود. تقریبا ۱۱ ماه طول می‌کشد تا کاوشگرهای مذکور پس از پرتاب به مریخ برسند.
۷. استارلاینر بوئینگ
اولین پرواز آزمایشی خدمه فضاپیمای استارلاینر (Starliner) شرکت بوئینگ به طور آزمایشی برای اواسط آوریل برنامه‌ریزی شده است. طی این ماموریت ۸ روزه، سرنشینان به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر خواهند کرد.
استارلاینر از یک کپسول قابل استفاده مجدد و یک ماژول خدمات تشکیل شده است. این فضاپیما برای انتقال خدمه به مدار پایین زمین طراحی شده است و برای برنامه خدمه تجاری ناسا (Commercial Crew Program) مورد استفاده قرار خواهد گرفت. استارلاینر با جرم پرتاب ۱۳ تن، حدود ۵ متر قطر و ۱۱ متر مکعب حجم دارد و شرکت بوئینگ ۴.۲ میلیارد دلار برای ساخت آن از دولت آمریکا دریافت کرده است.
فضاپیمای مذکور برای اولین پرواز آزمایشی سرنشین‌دار خود با حامل اطلس ۵ ULA پرتاب خواهد شد. اطلس ۵ که یک حامل فضایی دو مرحله‌ای سوخت مایع بوده اولین ماموریت خود را در اوت۲۰۰۲ انجام داده است. طول کلی حامل مذکور ۵۸.۳ متر و جرم آن ۵۹۰ تن است و می‌تواند ۲۰ تن محموله به مدار لئو ببرد. هزینه هر بار پرتاب اطلس ۵ در سال ۲۰۱۶ رقمی بین ۱۱۰ تا ۱۵۳ میلیون دلار اعلام شده است.
۸. تیان‌لانگ-۳
استارت‌آپ چینی اسپیس پایونیر (Space Pioneer) در آوریل۲۰۲۳ اولین شرکت خصوصی بود که در اولین تلاش خود به مدار زمین رسید و نخستین شرکت چینی بود که حاملی با سوخت مایع پرتاب کرد. پرتاب حامل جدید و بزرگ‌تر این شرکت در مه۲۰۲۴ به نام تیان‌لانگ-۳ (Tianlong-3) انجام خواهد شد.