غلاف‌های پرنده شخصی، گردشگری فضایی و شنل نامرئی ازجمله پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی هستند که طی 50 سال آینده زندگی انسان را دگرگون خواهند کرد.
اغلب گفته می‌شود که حقیقت، عجیب‌وغریب‌تر از تخیل است اما با پیش‌بینی‌های یک متخصص از اختراعات فوق‌العاده جدید و پیشرفته در آینده، مرزهای میان حقیقت و دنیای علمی تخیلی در حال محو شدن هستند.
مفاهیمی مانند گردشگری فضایی، قطارهای زیردریایی و غلاف‌های پرنده شخصی که زمانی تنها به دنیای خیالی و فانتزی محدود بودند حالا در لیست اختراعاتی قرارگرفته‌اند که قرار است طی 50 سال آینده در زندگی روزمره بشر گنجانده شود. افراد زیر 25 سال شانس این رادارند که از فناوری‌های کاشتنی بهره برند که سلامت کاربر را به‌طور دائم می‌سنجد، به‌جای ماشین با غلاف‌های پرنده شخصی پرواز کنند و به لطف هولوگرام هیچ‌وقت از شرکت در جلسه‌ها یا رویدادها جا نمانند.
اگر این‌ها به‌اندازه کافی مسحورکننده نیستند باید بگوییم که قطارهایی وجود خواهند داشت که بدون نیاز به تونل در زیرآب سفر می‌کنند، پلیس‌ها قبل از ارتکاب جرم، آن را شناسایی می‌کنند و شنل‌های نامرئی مد روز خواهند شد. البته این شنل‌ها در ابتدا تنها برای استفاده نظامی عرضه خواهند شد اما پس‌ازآن در دسترس عموم هم قرار می‌گیرند.
مغازه‌ها و باشگاه‌ها از فناوری واقعیت افزوده استفاده می‌کنند تا در برابر مشتریان اشتباهی نامرئی شوند و ظاهری کسل‌کننده پیدا کنند اما در چشم مشتریان همیشگی جذاب و فریبنده به نظر برسند. واقعیت افزوده یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (و معمولاً در تعامل با کاربر) است که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه می‌کند. این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط حس‌گرهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا داده‌های GPS هست ایجاد می‌شود. واقعیت رایانه‌ای مفهوم کلی واقعیت افزوده است. در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمی‌شود، بلکه فقط اضافه می‌شود.
همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی است که توسط یک شبیه‌ساز، دنیای واقعی را کاملاً شبیه‌سازی می‌کند. درواقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیه عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته‌شده توسط کامپیوتر هستند. اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک می‌کند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته‌شده‌اند.
آینده گردشگری و اوقات فراغت نیز به‌شدت متحول خواهد شد. درحالی‌که ربات‌ها انجام کارهای خانه را بر عهده می‌گیرند، انسان‌ها اوقات فراغت بیشتری پیدا می‌کند و می‌توانند تعطیلات را به فضا سفر کنند و یا از تعطیلات مجازی لذت ببرند. فرد با استفاده از فنّاوری مجازی می‌تواند بدون ترک کردن خانه اوقات خوشی را سپری کند و تجربیات لذت‌بخشی داشته باشد. همچنین این فناوری می‌تواند تجربه حس جوانی وزندگی در قالب جنس مقابل را نیز برای کاربر مهیا کند.
پوشیدن لباس‌هایی به سبک ابرقهرمان‌ها که شامل ماهیچه‌های مصنوعی است نه‌تنها دست‌یافتنی است بلکه پیش‌بینی می‌شود این فنّاوری تا حدی ارتقا یابند که کاربر قدرت ابر انسان‌ها را به دست آورد. این یافته‌ها بخشی از تحقیقاتی هستند که برای راه‌اندازی سریال «الکتریکال دریمز» در نظر گرفته‌شده است که داستان‌های «بلید رانر» نوشته «فلیپ دیک» را به تصویر خواهد کشید.
خودروهای شخصی 50 سال آینده
«یان پیرسون» آینده‌پژوه پیشگام بریتانیایی، تمامی یافته‌های اخیر را از متخصصان و با استفاده از 100 منبع معتبر جمع‌آوری کرده است. یافته‌های وی نمایی واضح از اختراعات و نوآوری‌های آینده را به تصویر می‌کشد که نسل‌های جوان در طی زندگی خود تجربه خواهند کرد.
پیرسون می‌گوید: «بیشتر چیزهایی که امروزه به نظرمان هیچ می‌آیند، مانند توانایی برقراری ارتباط فوری با موبایل تنها با فشردن یک دکمه و شبکه‌های کامپیوتری که اجازه دسترسی به همه منابع اطلاعاتی را به ما می‌دهند، زمانی ایده‌های بلندپروازانه‌ای بودند که تنها به کتاب‌های تخیلی تعلق داشتند.»
وی افزود: «تلاش انسان برای نوآوری بی‌وقفه است. بشر همچنان به تلاش خود ادامه خواهد داد تا ایده‌هایی که زمانی به کتاب‌ها و سریال‌های علمی تخیلی تعلق داشتند به واقعیت تبدیل شوند و بخش پذیرفته‌شده‌ای از زندگی روزمره انسان شوند. فیلیپ دیک یکی از افرادی بود که از زمان خود بسیار جلوتر بود و تغییرات عظیمی را در آینده بشریت می‌دید. سریال الکتریکال دریمز بینش نوینی از طرز فکر، قدرت‌های پیشگویی و داستان باورنکردنی وی را روایت خواهد کرد».