امیرحسین مجیدیان: اطلاعات و داده مهم‌ترین ثروت هر کشور است که در این زمینه دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی می‌توانند نقش‌آفرینی داشته باشند. در این زمینه تأسیس آزمایشگاه ملی فضایی می‌تواند بسیار مؤثر باشد که این امر درگرو حمایت دولت است.
دکتر محمد فرشچی، استاد دانشگاه صنعتی شریف، به نیازهای زیرساختی مورد نیاز برای توسعه تحقیقات هوافضا اشاره و تصریح کرد: «ایجاد آزمایشگاه ملی فضایی در این زمینه می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد که این امر با حمایت دولت و وزارت ارتباطات می‌تواند محقق شود.» وی افزود: «دانش فضایی پویا بوده و باید تغییرات خیلی جدی داشته باشد. طبق اصول مدیریت جهانی سطوح یکتا سه فناوری یعنی شناخت فناوری و اکتساب فناوری، و همچنین ایجاد نرم‌افزارها و شبکه‌های اطلاعاتی می‌بایست در دانشگاه و مراکز پژوهشی آکادمیک رنگ واقعیت به خود بگیرد. از سویی دیگر، امکان توسعهٔ فناوری باید در یکسری از آزمایشگاه‌های ملی اتفاق بیفتد. مسلماً جایگاه این آزمایشگاه‌ها در دانشگاه‌ها نیست و همچنین در صنعت هم این جایگاه را ندارد. چراکه صنعت نگاهش به محصول و پشتیبانی از محصول هست.»
فرشچی ادامه داد: «در آزمایشگاه‌های ملی می‌بایست نمونه‌های مقیاس کوچک ساخته شود، تا عرصه برای ساختن نمونه‌ها در مقیاس واقعی و بزرگ فراهم شود. بعد تجهیز زیرساخت‌ها را در آزمایشگاه میسر کنیم تا اینکه مؤلفه‌های اصلی آنچه را که می‌خواهیم که در حال حاضر یک حامل فضایی است، گردآورده شود. تمامی این مؤلفه‌ها، از محموله گرفته تا انژکتورها و غیره باید در این آزمایشگاه‌های ملی توسعه پیدا کنند. سپس در صنعت مونتاژ شوند و تبدیل به محصول شوند تا بتوانند برای اهداف صنعتی مورداستفاده قرار بگیرند.»
فرشچی صحبت خود را این‌طور جمع‌بندی کرد: «روی‌هم‌رفته، مطالعات نظری و علمی پایه در دانشگاه‌ها و برخی از پژوهشگاه‌ها صورت می‌گیرد. در مرحلهٔ بعدی یعنی توسعهٔ فناوری و به دست آوردن آن فناوری برای ساخت زیرسیستم‌های موردنیاز تا به تولید محصول نهایی منجر شود، جایگاهشان در مجتمعات آزمایشگاهی هستند. درنهایت ساخت محصول در صنعت اتفاق می‌افتد.»