شرکت کسیفیک (Kacific Broadband Satellites) اخیراً ماهواره مخابراتی با ظرفیت بالا به‌نام کسیفیک ۱ (Kacific 1) را به فضا پرتاب کرده که خدمات اینترنت پهن‌باند پرسرعت را برای مناطق جنوب شرقی آسیا و جزایر اقیانوس آرام فراهم می‌کند. این ماهواره که توسط شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) به آسمان ارسال شده در مدار ژئو قرار دارد و از ترانسپاندر باند-کا (Ka-band) بهره می‌برد.
در همین راستا و به‌منظور تأمین مالی این پروژه، بانک توسعه آسیایی (ADB) واقع در فیلیپین یک بسته مالی به شرکت کسیفیک (Kacific Broadband Satellites) تخصیص داده است. این کار با هدف ارائه ارتباطات اینترنتی ماهواره‌ای پهن‌باند کم‌هزینه و پرسرعت برای کشورهای آسیایی، به ویژه در جزایر کوچک دورافتاده در اقیانوس آرام و کشورهای جزیره‌ای بزرگ‌تر مانند اندونزی و فیلیپین، انجام می‌گیرد. کمک مالی ADB به ارزش ۵۰ میلیون دلار توسط کسیفیک در توسعه پروژه‌ای موسوم به «اینترنت ماهواره‌ای باندپهن آسیا-اقیانوسیه» (Asia-Pacific Remote Broadband Internet Satellite Project) هزینه شده است؛ پروژه‌ای که از ساخت، پرتاب و بهره‌برداری کسیفیک ۱ پشتیبانی می‌کند.
بودجه یادشده شامل یک وام از ADB و وام دیگری از «صندوق آسیایی زیرساخت خصوصی پیشرو» موسوم به LEAP می‌شود. LEAP که خود از زیرمجموعه‌های بانک توسعه آسیایی به‌شمار می‌رود، همراه با سرمایه خود و سایر شرکای تجاری از جمله آژانس همکاری‌های بین‌المللی ژاپن (JICA) تأمین مالی لازم را برای این پروژه انجام داده است. کریستین پاتوراکس (Christian Patouraux)، مدیرعامل کسیفیک، با اشاره به نقش مهم ADB در این توافق، تأمین چنین بودجه‌ای را برای پیشبرد پروژه مذکور بسیار ضروری می‌داند. به‌علاوه، شرکت گارانت (GuarantCo)، عضو شرکت توسعه زیرساخت‌های خصوصی (PIDG)، نیز در امر تأمین بودجه این پروژه مشارکت کرده است.
در حال حاضر بیش از ۲ میلیارد نفر در آسیا و اقیانوسیه به دلایلی از جمله فقدان زیرساخت‌های لازم، شرایط جغرافیایی و هزینه‌های بالای خدمات اتصال به اینترنت پهن‌باند، به چنین خدماتی دسترسی ندارند. پروژه مذکور امکان ایجاد ارتباطات اینترنتی پهن‌باند را برای مناطق با دسترسی پایین و یا بدون دسترسی به اینترنت فراهم می‌آورد. دیواکار گوپتا (Diwakar Gupta)، معاون رئیس بانک توسعه آسیایی، در‌این‌باره می‌گوید: «شرایط دسترسی مناسب‌تر به اینترنت پرسرعت و قابل اتکا می‌تواند در بهبود آموزش مردم مؤثر بوده و به جذب سرمایه‌گذاری‌ها، کاهش شکاف‌های توسعه روستایی-شهری، تقویت تجارت و همچنین تحرک بیشتر اقتصادهای محلی کمک کند. این مهم برای بهبود ارتباطات در مواقع اضطراری، زمان بروز بلایای مختلف و آسیب دیدن شبکه‌های زمینی نیز حائز اهمیت خواهد بود.»