دانشمندان می‌گویند آسمان شب بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۲، هر ساله ۷ تا ۱۰ درصد روشن‌تر شده است که این اعداد، بسیار بیشتر از تخمین ماهواره‌ها از آسمان‌تاب هستند. آن‌ها حدس می‌زنند که بخشی از روند اخیر روشنایی فزاینده آسمان شب، به دلیل نصب چراغ‌های جدید ال‌ای‌دی است که به ازای توان یکسان، نور بیشتری نسبت به لامپ‌های رشته‌ای منتشر می‌کنند.
آسمان تاب همان روشنایی مبهم زمینه آسمان است که حتی با دور شدن از مناطق شهری باز هم افق آن قسمت را دچار مشکل می‌کند. پژوهشگران تخمین می‌زنند کودکی که زیر آسمانی با ۲۵۰ ستاره قابل مشاهده با چشم غیرمسلح به دنیا می‌آید، در زمان فارغ‌التحصیلی از مدرسه، کمتر از ۱۰۰ ستاره را در همان منطقه می‌تواند ببیند. به عبارت دیگر، ستارگان کم‌نور‌تر، با روشن شدن آسمان بخاطر نور‌های مصنوعی، به سرعت در حال محو شدن هستند.
این روند نگران‌کننده‌ای است که برای چندین دهه وجود داشته است و محققان از سال‌ها قبل هشدار داده بودند که نور‌های مصنوعی به سرعت در حال تغییر چشم‌انداز ما از آسمان شب هستند و آلودگی نوری ناشی از گسترش مناطق شهری، به اکوسیستم‌ها و همچنین جمعیت حشره‌ها آسیب می‌رساند. برای مشاهده نقشه آسمان شب و صورت‌های فلکی به صورت آنلاین کلیک کنید.
ماهواره‌هایی که آسمان‌تاب را می‌سنجند، معمولا به نور آبی که ال‌ای‌دی‌ها تولید می‌کنند، حساس نیستند و نمی‌توانند طول موج‌های کوتاه‌تر از ۵۰۰ نانومتر را شناسایی کنند. همچنین، طول موج‌های کوتاه‌تر نور، آسان‌تر در جو پراکنده می‌شوند و مه گسترده‌ای که آسمان شب را از تاریکی کامل باز می‌دارد، ایجاد می‌کنند. ماهواره‌ها رشد روشنایی آسمان شب بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ را ۲٫۲ درصد و در ۲۵ سال پیش از آن، ۱٫۶ درصد برآورد کرده بودند.
رشد آلودگی نوری
شهروند-دانشمندان در آمریکای شمالی بیشترین رشد روشنایی آسمان را با نرخ ۱۰٫۴ درصد در سال، گزارش کرده‌اند. آسمان شب در اروپا با نرخ ۶٫۵ درصد در سال روشن شده است. سایر نقاط جهان نیز بطور میانگین ۷٫۷ درصد در سال رشد آلودگی نوری را تجربه کرده‌اند.
در همین رابطه بخوانید: با تلسکوپ‌های آنلاین، آسمان را به صورت زنده رصد کنید
همان‌طور که گفته شد این بررسی‌ها بر پایه گزارش‌های ثبت‌شده از شهروند-دانشمندان عمدتا ساکن آمریکای شمالی و اروپا نوشته شده است. از آنجا که آن‌ها با چشمان غیرمسلح به ستارگان نگاه کرده‌اند، این پژوهش همزمان میزان تابش و طیف آن را بررسی کرده و برخلاف ماهواره‌ها، تمایزی بین نور‌های آبی‌تر و قرمز‌تر قائل نشده است.
قرار دادن هزاران ماهواره در مدار پایینی زمین طی چند سال اخیر نیز توانایی ستاره‌شناسان برای مطالعه کیهان را بیش از پیش کاهش داده است. دانشمندان، رصدخانه‌های خود را به مکان‌هایی دور از محدودیت‌های شهر‌ها منتقل کرده‌اند ولی این ماهواره‌های نورانی، نور خورشید را به خط دید تلسکوپ‌های اپتیکی بازتاب می‌کنند و در طول موج‌های مورد استفاده تلسکوپ‌های رادیویی، امواج الکترومغناطیسی منتشر می‌کنند.
دانشمندان دانشگاه سانتیاگو د کامپوستلا (University of Santiago de Compostela) اسپانیا چندین راهبرد برای کنترل آلودگی نوری پیشنهاد کرده‌اند که کاربردی مشابه مقررات هوای پاک در مهار آلودگی هوا دارند. تعیین «سقف مجموع» و خطوط قرمزی که انتشار روشنایی‌های بیرونی را محدود می‌کنند، می‌تواند به سایر تلاش‌ها برای حفظ آسمان تاریک در مناطقی که هنوز نور‌های مصنوعی آن را آلوده نکرده است، یاری کند.
