دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین (Bernardinelli-Bernstein) یا UN271 2014 که به اندازه یک سیاره است، رسما به عنوان بزرگترین دنباله‌دار دیده‌شده معرفی شد. این دنباله‌دار در حال حرکت به سمت منظومه شمسی است و در سال ۲۰۳۱ به نزدیک‌ترین فاصله با زمین می‌رسد. طبق گفته محققان برناردینلی-برنشتاین احتمالا از مدار زحل فراتر نمی‌آید.
در همین رابطه بخوانید: همه چیز درباره دنبالهدارها
برناردینلی-برنشتاین برای نخستین بار در سال ۲۰۱۴ رصد شد و دانشمندان با بررسی بیشتر متوجه شدند منشا این دنباله‌دار ابر اورت (Oort Cloud) است. ابر اورت نام مکانی در فاصله حدودا یک سال نوری از خورشید بوده که بسیاری از دنبالهدارها از آن سرچشمه می‌گیرند. حدود ۵/۵ میلیون سال طول می‌کشد تا این دنباله‌دار یک گردش کامل به دور خورشید داشته باشد.
در زمان کشف برناردینلی-برنشتاین، این دنباله‌دار به اندازه سیاره نپتون از زمین فاصله داشت و ستاره‌شناسان نمی‌توانستند اندازه آن را تعیین کنند، اما از آنجا که طی سال‌های گذشته کمی به زمین نزدیک‌تر شد، محققان دریافتند دنباله‌دار مذکور به شکل عجیبی بسیار بزرگ است. آن‌ها طبق داده‌های رصدخانه آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما (Atacama Large Millimeter Array) در شیلی عرض آن را حدود ۱۳۷ کیلومتر تخمین زده‌اند.
به نظر می‌رسد برناردینلی-برنشتاین نمی‌تواند به مدت طولانی عنوان بزرگترین دنباله‌دار را حفظ کند، زیرا طبق گفته محققان یخ‌های آن با نزدیک شدن به خورشید ذوب شده و سرانجام به نصف اندازه فعلی خود خواهد رسید.