شرکت استرالیایی سوثرن لانچ (Southern Launch) اعلام کرد پس از سه اقدام ناموفق جهت پرتاب آزمایشی نخستین حامل فضایی تایوان از پایگاه پرتاب ویلرز وی (Whaler’s Way) استرالیا، دیگر برای پرتاب آن تلاش نخواهد کرد. حامل فضایی هیبریدی ساخت داخل شرکت تایوانی تای‌اسپیس (Tispace) موسوم به هاپیث ۱ (HAPITH I) قرار بود طی یک پرواز زیرمداری مورد آزمایش قرار گیرد، اما این امر سه بار پیاپی ناکام ماند.
وزش باد شدید، آنلاین نشدن یکی از سامانه‌های حامل و وقوع آتش‌سوزی در زمان احتراق آن، به‌ترتیب عوامل سه اقدام ناموفق پرتاب هاپیث ۱ اعلام شده‌‌اند. پایگاه پرتاب ویلرز وی را شرکت استرالیایی سوثرن لانچ اداره می‌کند و به‌تازگی مجوز انجام پرتاب‌های فضایی را از دولت این کشور دریافت کرده است. تای‌اسپیس ابتدا قصد داشت حامل فضایی خود را از پایگاهی در تایوان آزمایش کند، اما به‌دلیل برخی مسائل قانونی مرتبط با پایگاه، این عملیات لغو شد.
تای‌اسپیس حامل مذکور را به‌عنوان نمونه اولیه برای آزمایش فناوری‌ها جهت توسعه حامل هاپیث ۵ (HAPITH V) با قابلیت پرواز مداری توسعه داده است. هاپیث ۱ یک حامل دو مرحله‌ای بوده که برای انجام پرواز زیرمداری طراحی شده است و قرار بود با پرتاب آن، سامانه سوخت ترکیبی به‌وسیله آن آزمایش شود. حامل مذکور از لاستیک استایرن-بوتادین (Styrene-Butadiene Rubber به‌اختصار SBR) به‌عنوان سوخت و نیتروز اکسید (Nitrous Oxide) به‌عنوان اکسیدکننده استفاده می‌کند.
هاپیث ۵ نیز یک حامل سه مرحله‌ای است و برای ارائه خدمات مقرون‌به‌صرفه پرتاب‌های فضایی توسعه می‌یابد. این حامل با طول کلی ۲۰ متر و قطر ۲.۲ متر، قادر به حمل ۳۹۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو و ۳۵۰ کیلوگرم محموله به مدار خورشید آهنگ است. مرحله اول هاپیث ۵ دارای ۵ موتور، مرحله دوم مجهز به ۴ موتور و مرحله سوم نیز دارای یک موتور است. همچنین مرحله اول این حامل فضایی قادر به تولید ۶۵۰ کیلونیوتن نیروی رانش است.
تای‌اسپیس حامل مورد بحث را برای پرتاب ماهواره‌های کوچک به ارتفاع حداکثر ۷۰۰ کیلومتری سطح زمین توسعه می‌دهد. راهبرد شرکت مذکور پرتاب ماهواره‌هایی با وزن ۲۰۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم و کاهش تعداد ماهواره‌ها در هر پرتاب اعلام شده است؛ به‌گونه‌ای که مشتریان مجبور نباشند برای انجام یک پرتاب، مدت‌زمانی طولانی صبر کنند.