اخترشناسان تحت رهبری ناسا موفق به کشف ستارهای شدند که شباهت زیادی به دوران جوانی خورشید دارد و می‌تواند نحوه تکامل زمین و تاثیرپذیری از آن را نشان دهد. این کشف همچنین ممکن است در پیشرفت تحقیق‌های مربوط به جستجوی حیات در جهان بیگانه کمک زیادی کند تا درنهایت سیاره‌های قابل زیستن دیگری حتی در خارج از منظومه شمسی پیدا شود.
ستارهای شبیه خورشید
به‌نظر می‌رسد داشتن ماشین زمان و بازگشت به میلیارها سال قبل برای مطالعه خورشید کاری امکان پذیر نیست؛ اما کهکشان راه‌شیری بیش از ۱۰۰ میلیارد ستاره دارد که بسیاری از آن‌ها هنوز در مراحل اولیه توسعه هستند. ولادیمیر آیراپتیان (Vladimir Airapetian)، اخترفیزیکدان ناسا و از نویسندگان این مطالعه، در‌این‌باره می‌گوید: «ما در روند مذکور با نگاهی به ویژگی‌های یک ستاره جوان که مشابه خورشید است، برای درک بهتر این موضوع که خورشید منظومه شمسی در جوانی به چه شکل بوده است و چه چیزی باعث می‌شود این ستاره در سیاره‌های مجاور خود زندگی را پرورش دهد، استفاده خواهیم کرد.»
ستارهای که محققان در حال بررسی آن هستند، کاپا ۱ ستی (Kappa 1 Ceti) نامیده می‌شود و تنها ۳۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. همچنین این ستاره همسایه مانند خورشید در زمان به‌وجود آمدن حیات روی کره خاکی تقریبا ۶۰۰ تا ۷۵۰ میلیون سال سن داشته و علاوه‌براین جرم و دمای آن نیز تقریبا شبیه به خورشید است.
محققان در ابتدا امیدوار هستند با مطالعه و بررسی این ستاره بتوانند نحوه آزادسازی باد ستارهای (Stellar Wind) را دریابند؛ این باد‌ها موج عظیم و بسیار داغی از گاز‌ها به‌نام پلاسما را وارد منظومه شمسی می‌کنند. منگ جین (Meng Jin)، نویسنده دیگر این مطالعه، توضیح می‌دهد: «هنگامی که ذرات یک گاز به الکترون‌هایی با بار منفی و یون‌هایی با بار مثبت تقسیم می‌شوند، پلاسما اتفاق می‌افتد که پرمصرف‌ترین آن‌ها می‌تواند به گرم‌ترین مناطق جو ستاره یعنی تاج (Corona) خورشید برسد و در یک فوران، جریان پلاسما می‌تواند به‌سمت سیاره‌های مجاور رفته و به‌عنوان باد ستارهای بر محیط آن‌ها تاثیرگذار باشد.»
ستاره‌های جوان‌تر دارای بادهای ستارهای گرمتر و تهاجمی‌تر هستند که انفجارهای سنگین می‌تواند به‌شدت بر ترکیب و جو سیاره‌های مجاورشان تاثیر گذار باشد و به‌طور بالقوه توسعه مواد آلی که حیات را به ارمغان می‌آورند، دگرگون کند. بااین‌وجود نیاز به اطلاعات بیشتری درمورد ستاره‌های شبیه به خورسید در سنین بسیار جوان‌تر هست تا دانشمندان بتوانند با دقت بیشتری پیش‌بینی کنند که در جستجوی حیات فراتر از منظومه شمسی به چه نوع سامانه ستارهای توجه داشته باشند.