گزارش کامل پرتاب ناو باربری پروگرس- ام‌اس-6 از بایکونور به فضا+ عکس

سیروس برزو: روسیه ناو باربری جدیدی از نوع پروگرس را به فضا پرتاب کرد. پروگرس- ام‌اس-6 در ساعت ۱۲:۲۰:۱۳ روز ۲۴ خردادماه ۱۳۹۶ به وقت مسکو از سکوی شماره ۳۱ پایگاه پرتاب های فضایی بایکونور واقع در قزاقستان راهی مدار زمین شد. سخنگوی مرکز هدایت پرواز روسیه واقع در شهرک کارالیف در حومه مسکو، ضمن اعلام خبر پرتاب گفت ناو باربری  ۸ دقیقه و ۴۵ ثانیه بعد از پرتاب در مداری با اوج و حضیض ۱۹۵-۲۵۶ کیلومتر با زاویه شیب ۵۱/۶۵ درجه (نسبت به خط استوا) قرار گرفت و گردشی را به دور زمین آغاز کرد که هر دور آن ۸۸/۷ دقیقه طول می‌کشید.
بر اساس اطلاعیه‌های منتشره از سوی سازمان فضایی روسیه، دقایقی بعد از پرتاب، با توجه به داده‌های تله‌متری، جدایی پروگرس از مرحله سوم موشک بالابرنده بدون اشکال گزارش شد و سپس استقرار به موقع آنتن‌ها و سکوهای باتری خورشیدی تشخیص داده شد. با رسیدن به این مرحله، مرکز هدایت پرواز، سفینه را تحت کنترل گرفت و آنرا در مسیری قرار داد تا بعد از چهار دور گردش در مدار زمین بتواند به ایستگاه فضایی بین المللی  پهلو بگیرد.
این ناو برای رسیدن به مقصد، طی روز های آینده چند بار اصلاح مدار انجام خواهد داد. طبق برنامه پیش بینی شده حدود 3 ساعت پس از پرتاب، پروگرس بطور خودکار نخستین اصلاح مدار خود راه با سرعت ۱۱/۶۰ متر بر ثانیه انجام داد. دومین اصلاح مدار که حدود 4 ساعت پس از پرتاب با سرعت ۳/۸۳ متر بر ثانیه انجام گرفت و ناو باربری در مسیری قرار داد  که در روز ۲۶ خرداد تنها یک اصلاح مدار با سرعت 2 متر در ثانیه لازم باشد.
ناو باربری پروگرس- ام‌اس-6 قرار است در ساعت ۱۴ و ۴۲ دقیقه ۲۶ خرداد به وقت مسکو به سکوی اتصال بخش زوزدا از ایستگاه فضایی بین المللی  بپیوندد. برنامه ریزی شده در مراحل نهایی یورچیخین کیهان نورد روس که اینک به همراه دو تن دیگر در ایستگاه به‌سر می‌برد وضعیت نزدیک شدن و اتصال را تحت نظارت خود بگیرد.
پروگرس- ام‌اس-6 در زمان پرتاب جمعا ۷۲۷۷ کیلوگرم وزن داشت که شامل ۱۳۱۱ کیلوگرم “محموله خشک”، ۶۲۰ کیلوگرم سوخت در مخازن مخصوص، ۴۲۰ کیلوگرم آب، همچنین ۲۳ کیلوگرم هوا و ۲۴ کیلوگرم اکسیژن مایع می شود. این ناو توسط چند کارخانه مختلف از زیر مجموعه مجتمع فضایی انرگیا ساخته و حمل تجهیزات مختلف پشتیبانی حیاتی  از جمله فیلترهای مربوط به گاز، دستگاه تامین آب، دستگاه جذب آلاینده‌های مضر، بخاری برقی، جاذب و دیگر اقلام محموله کمکی را بر عهده دارد.
در میان محموله پروگرس می‌توان به موادغذایی تازه، وسایل بهداشتی مثل دستمال، حوله، لباس زیر، روپوش ، وسایل و تجهیزات پزشکی از جمله داروهای تازه برای جایگزینی داروهای تاریخ گذشته اشاره کرد که در بین آن‌ها داروهای پیشگیری کننده و ضدالتهاب، داروهای جلوگیری از آثار سوء بی‌وزنی و مکمل‌های غذایی وجود دارد.
از جمله موارد فنی هم می‌توان به مجموعه‌ای از پردازنده داده ها، دوربین، باتری، کابل و داده‌ها برای ویدیو و تجهیزات عکاسی، مواد مصرفی برای تجهیزات علمی و آزمایش (زیست شناسی، تحقیقات زیست پزشکی و فضای آزمایش بیوتکنولوژی)، پردازنده تعمیرونگهداری دستگاه‌ها و ادوات و وسایل تعمیر، از جمله بخش‌های تعویضی لباس راهپیمایی فضایی اورلان ام.کا نام برد.
مسئولان مرکز هدایت پرواز می‌گویند برنامه پروازی خدمه ایستگاه شامل صرف زمانی طولانی برای اجرای وظایف تعیین شده است. خدمه به‌وسیله تجهیزات پزشکی که در ایستگاه وجود دارد دائماً در معرض ارزیابی‌های میزان تناسب جسمی و تندرستی‌اند. لذا مرتبا به مواد و تجهیزات مختلف نیاز دارند.
این سفینه همچنین دو نانوماهواره به ایستگاه فضایی می‌برد. نخستین آن به نام ” تانیوشا” توسط دانشجویان و دانشمندان جوان دانشگاه دولتی کورسک با مشارکت متخصصان موسسه انرگیا در چارچوب آزمایش فضایی موسوم به رادیواسکاف ساخته شده است.
طبق برنامه، این ماهواره در جریان یکی از راهپیمایی فضایی در سال ۲۰۱۷  توسط فضانوردان روسی به فضا پرتاب خواهد شد. با توجه به این که امسال برای فضانوردی روسیه به مناسبت شصتمین سالگرد پرتاب اسپوتنیک-1 و یکصد و شصتمین سالگرد پدر فناوری فضایی کنستانتین تسیولکوفسکی سال مهمی بشمار می‌رود، این ماهواره با فاصله سه دقیقه، پیام‌های صوتی و تبریک به چهار زبان (روسی، انگلیسی، چینی و اسپانیایی) را به زمین پخش خواهد کرد. این پیام بر روی فرکانسی است که رادیو آماتورها می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.
از نانوماهواره دوم که تی.اچ.سی شماره-2 نام دارد یک سامانه فنی طراحی و ساخته شده “سیستم های فضایی روسیه” است اطلاعات بیشتری منتشر نشده است.
پروگرس- ام‌اس-6 همچنین ۷۱ کیلوگرم از سخت‌افزارهای آمریکایی از جمله داده پردازنده‌ها را برای بخش آمریکایی ایستگاه، به مدار برد.
ناوهای باربری پروگرس در حقیقت نوع بی‌سرنشین کیهان ناوهای سایوز هستند که طی ۴۰ سال گذشته، حدود ۱۶۰ پرواز داشته و بارهای زیادی را به فضا برده است. با حذف برخی سامانه‌های حفاظتی (که برای سفر کیهان نوردان ضرورت داشت) ، سایوز  به یک سفینه باربری مبدل شد که کار تدارکات سرنشینان ایستگاه‌های فضایی را انجام می‌دهد. این ناو، نه تنها بارهای مختلف از جمله مخزن‌های هوا، مواد غذایی، وسایل فنی و تجهیزات مورد نیاز کیهان نوردان مقیم ایستگاه‌ها را به آنان می رساند بلکه توانایی سوخت‌رسانی و پر کردن خودکار مخزن ایستگاه‌های مداری را نیز دارا است. پروگرس طی چند دهه گذشته و با توسعه فناوری فضایی، به سامانه‌های جدیدتر مجهز و با نام‌های پروگرس، پروگرس ام و پروگرس ام.اس به فضا پرتاب شده است.
از زمان پرتاب ایستگاه فضایی بین‌المللی ۶۴ فروند از این نوع ناو کار رساندن موارد مورد نیاز ساکنان آن را بر عهده داشته‌اند و تنها دو فروند آن نتوانستند ماموریت خود را به انجام برسانند.