افزایش تعداد ماهواره‌های مخابراتی پربازده (HTS) باعث شده که هزینه استفاده از ظرفیت‌های ماهواره‌های مخابراتی کاهش یابد. طبق تحقیقات موسسه NSR، قیمت ظرفیت‌های پهن‌باند نسبت به دو سال گذشته 35 تا 60 درصد کاهش یافته است.
کریستوفر باف (Christopher Baugh)، مدیر و موسس NSR می‌گوید با توجه قراردادهایی که طی ۱۲ ماه آینده منقضی می‌شوند، این کاهش قیمت تا سال ۲۰۱۹ نیز ادامه خواهد یافت و بازگشت به قیمت‌های قبلی امکان‌پذیر نخواهد بود. وی افزود: «اینکه بگوییم به انتهای این روند کاهشی رسیده‌ایم و دوباره به دورانی بازمی‌گردیم که قیمت هر مگاهرتز پهنای باند ۴۰۰۰ دلار بود، صحبتی نادرست است. بازار به کلی تغییر کرده است.»
جدای از ماهواره‌های HTS، طبق گزارش NSR عوامل دیگری نیز در کاهش قیمت خدمات پهن‌باند تاثیر داشته‌اند. کاهش تقاضای مشتریان نظامی، تغییر در عملکرد طیفی و در مضیقه مالی بودن اپراتورهای ماهواره‌ای، عوامل دیگر تاثیرگذار در این کاهش قیمت هستند. اما عاملی که شاید مهم‌ترین تاثیر را داشته باشد اپراتورهای ماهواره‌ای هستند که برای بدست گرفتن بازار اینترنت هواپیمایی یا دریایی با قراردادهای بزرگ، هزینه‌های ارائه خدمات خود را تا حد ممکن کاهش داده‌اند. باف می‌گوید: «این قراردادها نقش مهمی در روند کاهش قیمت داشته‌اند و مشتریان در هنگام عقد قرارداد به قیمت آن‌ها اشاره می‌کنند.»
ارائه‌کنندگان اینترنت هواپیمایی از قبیل پاناسونیک (Panasonic Avionics)، ایگل (Global Eagle Entertainment) و گوگو (Gogo) که مقادیر قابل توجهی از ظرفیت‌های HTS را خریداری کرده‌اند، به مهره‌ای کلیدی در تعیین قیمت بازار تبدیل شده‌اند. طبق اعداد گزارش NSR، از سال ۲۰۱۶ تاکنون بیشترین شیب کاهش قیمت با ۶۰ درصد در ارتباطات سیار وجود داشته است. پس از آن پهنای باند HTS با ۵۰ درصد و پخش تلویزیونی با ۳۵ درصد قرار دارند.
باف اذعان دارد که نرخ افت قیمت رو به کاهش است اما همچنان ادامه دارد. برخی از اپراتورها در حال تغییر راهبردهای خود از فروش ظرفیت خام به شبکه‌های ماهواره‌ای کامل و خدمات مدیریت‌شده هستند. این روند باعث ایجاد اصطکاک بین اپراتورهای ماهواره‌ای و اپراتورهای شبکه‌های ماهواره‌ای شده است که از اپراتورهای ماهواره‌ای ظرفیت خریداری می‌کنند؛ چرا که هر دو برای یک مشتری با هم رقابت می‌کنند. البته این کاهش قیمت برای اپراتورها چندان هم بد نیست؛ مشتریانی که معمولا به خاطر قیمت بالا از خدمات ماهواره‌ای فراری بودند، اخیرا به سمت آن جذب شده‌اند.
مطالعه انجام‌شده توسط NSR تنها سامانه‌های ماهواره‌ای مدار GEO را شامل می‌شود و به منظومه‌های مدار MEO و LEO در آن پرداخته نشده است. این موسسه پیش‌بینی می‌کند از ۱۱ منظومه ثبت‌شده در کمیسیون مخابرات فدرال آمریکا تنها یک یا دو ابرمنظومه موفق به فعالیت شوند. چرا که در مجموع قرار است ۱۸۰۰۰ ماهواره تحت این منظومه‌ها فعالیت کنند که تامین ۱۵ میلیارد دلار سرمایه مورد نیاز آن‌ها در 10 سال آینده غیر ممکن است.