ستاره بی‌پی‌ام ۳۷۰۹۳ (BPM 37093) یک کوتوله سفید متغیر است که در صورت فلکی قنطورس و در فاصله ۵۰ سال نوری از زمین قرار دارد. این ستاره در حقیقت، یک کوتوله سفید بلوری شکل به شمار می‌رود. توده‌ای بزرگ از کربن بلوری و به عبارتی یک الماس غول‌پیکر است که قطری حدود چهار هزار کیلومتر و جرمی معادل ۵ میلیون تریلیون تریلیون پوند یا ۱۰ میلیارد تریلیون تریلیون قیرات دارد.
کوتوله‌‌های سفید، هسته داغ به جای مانده از ستارگانی هستند که پس از اتمام سوخت خود می‌میرند.
این رده از ستارگان، اغلب از جنس کربن هستند و لایه‌ای نازک از گاز هلیم و هیدروژن سطح خارجی آن‌ها را می‌پوشاند. کوتوله سفید بی‌پی‌ام۳۷۰۹۳ دارای پالس‌های تابشی ثابت و هارمونیک است. گروه کشف‌کننده این ستاره با اندازه‌‌گیری این پالس‌ها به مطالعه درون مخفی این ستاره پرداختند. درست مانند زمین شناسان که با اندازه‌گیری‌های لرزه نگاری، قسمت‌های داخلی زمین را مورد مطالعه قرار می‌دهند.
کربن موجود در لایه درونی این ستاره به بزرگ‌ترین الماس موجود در کهکشان تبدیل شده است. خورشید نیز سرانجام روزی به یک کوتوله سفید تبدیل خواهد شد.
بنا بر آخرین مدل‌های ارائه شده، خورشید با اتمام سوخت هسته‌ای خود در حدود ۵ میلیارد سال دیگر می‌میرد و سپس ۲ میلیارد سال بعد، هسته آن به صورت بلوری در می‌آید و تبدیل به یک الماس عظیم و غول‌آسا در مرکز منظومه شمسی می‌شود.
کوتوله سفید بی‌پی‌ام ۳۷۰۹۳ توسط تراویس متکالف از مرکز اخترفیزیک اسمیتسونیان دانشگاه هاروارد، مایکل مونتگومری از دانشگاه کمبریج انگلستان و آنتونیو کانان از دانشگاه سانتا کاتارینای برزیل در سال ۲۰۰۴ کشف شد.