استارشیپ، قدرتمندترین حامل فضایی جهان پس از رسیدن به فضا منفجر شد
حامل فضایی بازگشت‌پذیر استارشیپ، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین حامل جهان، در دومین پرواز آزمایشی یکپارچه خود در ۱۸نوامبر به فضا رسید، اما پس از نمایش موفقیت‌آمیز عملکرد تقویت‌کننده و روش جدید جداسازی مرحله، منفجر شد. اسپیس‌ایکس قصد دارد از حامل استارشیپ به عنوان پرتابگر سنگین‌وزن و برای ماموریت‌های فضایی عمیق استفاده کند. ناسا نیز از استارشیپ برای فرود آوردن فضانوردان ماموریت آرتمیس-۳ روی ماه استفاده خواهد کرد.
در همین رابطه بخوانید: زندگینامه ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌ایکس
برنامه پرواز مذکور این بود که تقریبا یک سفر به دور زمین انجام شود و ۹۰ دقیقه پس از بلند شدن دوباره وارد هاوایی شده و فرود بیاید.
به نظر می‌رسد که تقویت‌کننده سوپر هوی (Super Heavy) در طول صعود خود، بدون هیچ گونه خرابی آشکاری در موتورهای رپتور، عملکردی عادی داشت؛ این در حالی است که در اولین پرواز آزمایشی در آوریل چندین رپتور خاموش شدند. سپس استارشیپ (Starship) شش موتور خود را روشن کرد و حدود ۲ دقیقه و ۴۵ ثانیه پس از بلند شدن از تقویت‌کننده جدا شد و روش جدیدی را آزمایش کرد که در آن احتراق موتور قبل از جداسازی مرحله انجام می‌شود.
سپس سوپر هوی قصد داشت یک مانور تقویت‌کننده را جهت آماده شدن برای فرود در خلیج مکزیک انجام دهد، اما تقویت‌کننده در حدود ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه پس از بلند شدن منفجر شد.
استارشیپ با خاموش کردن برنامه‌ریزی‌شده موتور هشت و نیم دقیقه پس از بلند شدن به صعود ادامه داد و مدتی بعد ارتباط با وسیله نقلیه قطع شد. در این زمان استارشیپ در ارتفاع ۱۴۸ کیلومتری قرار داشت و بیش از ۲۴ هزار کیلومتر در ساعت نزدیک سرعت مداری حرکت می‌کرد.
به گفته جان اینسپراکر (John Insprucker)، مهندس شرکت اسپیس‌ایکس، سامانه خاتمه خودکار پرواز در استارشیپ بسیار دیر فعال شد، اما دلیل آن را مشخص نکرد.
پروازهای آزمایشی استارشیپ
این پرتاب که ۲۷آبان از پایگاه فضایی استاربیس (Starbase) اسپیس‌ایکس در تگزاس انجام شده، دومین پرواز آزمایشی این شرکت روی کلاس مداری استارشیپ و تقویت‌کننده سوپر هوی آن بود. اسپیس‌ایکس اولین پرواز آزمایشی کامل حامل استارشیپ را در ۲۰آوریل انجام داد، اما با شکست خوردن در جداسازی مرحله، با از دست دادن تعدادی از ۳۳ موتور مرحله اول رپتور و مشکلات دیگر روبه‌رو شد. در نتیجه، اسپیس‌ایکس چند دقیقه پس از پرتاب، حامل را عمدا بر فراز خلیج مکزیک منفجر کرد.
اسپیس‌ایکس برای پرواز آزمایشی دوم، فرآیند جداسازی مرحله را تغییر داد تا از یک فرآیند جدید استفاده کند که در آن مرحله بالایی، موتورهای خود را وقتی هنوز به مرحله اول سوپر هوی متصل هستند، روشن می‌کند. مهندسان اسپیس‌ایکس یک سامانه هواکش جدید را نیز برای این فرآیند ابداع کردند.
به گفته مهندسان اسپیس‌ایکس، آن‌ها پس از اولین آزمایش پرواز استارشیپ، زیرساخت‌های آن را ارتقا دادند تا احتمال موفقیت در پروازهای آینده افزایش یابد. دومین آزمایش پرواز، یک سامانه جداسازی مرحله و یک سامانه الکترونیکی کنترل جهت رانش (TVC) جدید برای موتورهای رپتور فوق سنگین، تقویت‌کننده‌های پایه و یک منحرف‌کننده شعله فولادی خنک‌شده با آب را معرفی کرد.
شرکت اسپیس‌ایکس برای محافظت از سکوی پرتاب مداری خود و استارشیپ در برابر قدرت عظیم ۳۳ موتور رپتور نیز سامانه آبی جدیدی ساخت؛ زیرا ستون موتور تقویت‌کننده در طول پرواز آزمایشی اول، دهانه بزرگی را زیر سکوی پرتاب به وجود آورد و بقایا و تکه‌های بتن را در تاسیسات استاربیس و منطقه اطراف سقوط خود پرتاب کرد.
هر بار پرتاب استارشیپ که از سوخت مایع استفاده می‌کند ۲ میلیون دلار هزینه دربردارد. اسپیس‌ایکس ساخت استارشیپ را از سال ۲۰۱۲ و با دریافت بودجه‌ای ۱۳۵ میلیون دلاری از ناسا آغاز کرد. ارتفاع استارشیپ نزدیک به ۱۲۱ متر و ظرفیت بالابری آن ۱۶۵ تن بوده و قابل استفاده مجدد است.