نصب دوربین روی تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb) ناسا و تماشای آن در فضا ایده‌ای جذاب است، اما به‌گفته جولی فان کامپن (Julie Van Campen)، مدیر راه‌اندازی تلسکوپ فضایی جیمز وب، استفاده نکردن از دوربین به‌دلیل مشکلات نور و گرما است. فان کامپن می‌گوید: «ساخت جیمز وب زمانی آغاز شد که دوربین‌های قابل حمل به‌طور گسترده در دسترس نبودند؛ اما حتی اگر دوربین روی فضاپیما نصب می‌شد، احتمال داشت که در عملکرد ابزارهای اپتیکی (نوری) حساس جیمز وب اختلال ایجاد کند. این ابزارها به نور فروسرخی حساس هستند که از نخستین اجرام پدیدآمده در جهان تابیده شده است.»
وی ادامه می‌دهد :«اگر دوربین به تلسکوپ نگاه کند، فقط سیاهی خواهد دید. ما به‌نوعی سامانه نور روی سامانه دوربین نیاز خواهیم داشت. واضح است که اگر بخواهیم با فلش عکس‌برداری کنیم، با مشکل مواجه خواهیم شد. آینه‌های ما، ابزارهای اپتیکی داخل فضاپیما و از همه مهم‌تر، آشکارسازهای تعبیه‌شده در اعماق ابزارهایمان بسیار حساس هستند.»
در همین رابطه بخوانید: فیلم استقرار کامل تلسکوپ فضایی جیمز وب در فضا
مشکل دیگر نصب دوربین، تداخل آن با خنک نگه داشتن جیمز وب است. تلسکوپ باید در دمای بسیار پایین فعالیت کند تا گرما، موجب اختلال در مشاهده‌های فروسرخ آن نشود؛ در‌نتیجه اتصال دوربین به فضاپیما بسیار پیچیده خواهد بود. به‌گفته فان کامپن پلاستیک‌ها در این سرما متلاشی شده و چسب‌ها را منقبض و خرد می‌کنند. برای ساخت دوربینی که در دمای کرایوژنیک (Cryogenics) سمت سرد سپر خورشیدی کار کند، به مهندسی و طراحی فراوان نیاز است.
استفاده از کابل‌های حرارتی برای گرم نگه داشتن دوربین نیز می‌تواند موجب شود که جیمز وب به‌جای آثار جهان اولیه، به‌طور اتفاقی حرارت کابل‌ها را مطالعه کند. در نتیجه مهندسان برای اطلاع از وضعیت تلسکوپ، به داده‌های معمول مخابره‌شده از آن تکیه می‌کنند. این اطلاعات که با عنوان داده‌های دورسنجی شناخته می‌شوند، احتمالا به‌اندازه عکس جذاب نبوده، اما کافی هستند.