دانشمندان برای اولین بار به شواهدی از یک «طوفان فضایی» (Space Hurricane) دست پیدا کردند که از ابرهای پلاسمایی در حال چرخش تشکیل شده و مقدار زیادی الکترون مانند باران درون سامانه‌ای مشابه یک طوفان معمولی آزاد کرده است. ابعاد این طوفان که به‌مدت ۸ ساعت در یونوسفر بالای قطب شمال رخ داده، نزدیک به هزار کیلومتر بوده و از چندین بازوی مارپیچی تشکیل شده که بر خلاف جهت عقربه‌های ساعت می‌چرخیدند.
مکانیزم‌ها و ساختار این طوفان شباهت زیادی به طوفان‌های آشنایی دارد که در بخش پایینی اتمسفر رخ می‌دهند؛ بنابراین تیم کاشف این طوفان به‌علت چنین شباهت‌هایی، برای آن نام طوفان فضایی را درنظر گرفته است. با وجود اینکه نزدیک به ۶ سال از وقوع این طوفان می‌گذرد، محققان اکنون توانسته‌اند با تحلیل داده‌های قدیمی ماهواره‌ها آن را کشف کنند. آن‌ها با جمع‌آوری مشاهدات ۴ ماهواره هواشناسی تحت مدیریت وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا از یک مدل سه‌بعدی مگنتوسفر برای خلق یک تصویر سه‌بعدی از طوفان استفاده کرده و از سایر داده‌های ماهواره‌ها و رادار برای تایید جزئیات این رویداد بهره بردند.