تلسکوپ فضایی جیمز وب در حالی اولین ابرنواختر خود را شناسایی کرد که برای رصد ابرنواخترها ساخته نشده است! رصد این ابرنواختر می‌تواند از امکان رصد ابرنواخترهای قدیمی در آینده خبر بدهد. رصد ابرنواخترها معمولا با تلسکوپ‌هایی انجام می‌شود که می‌توانند در فواصل زمانی کوتاه فضای بزرگی از آسمان را رصد کنند؛ این در حالی است که جیمز وب به بخش‌های بسیار کوچکی از کیهان نگاه می‌کند.
به عبارتی جیمز وب شاید بتواند انفجار یکی از ستاره‌های نسل اولی جهان را ببیند که به عقیده دانشمندان ترکیبات شیمیایی بسیار ساده‌تری داشتند. به گفته محققان ستارگان در چند میلیون سال اول جهان، برخلاف ستارگان کنونی تقریبا به‌طور کامل از هیدروژن و هلیوم ساخته شده بودند؛ اندازه آن‌ها غول‌آسا بوده و مطمئنا زندگی کوتاهی داشته‌اند.
تشخیص ابرنواخترها از این جهت دشوار است که خود انفجار تنها کسری از ثانیه طول می‌کشد و حباب درخشان غبار و گازی که این مرگ‌های ستاره‌ای ایجاد می‌کنند، تنها پس از چند روز محو می‌شود. بنابراین یک تلسکوپ برای شکار آن باید در زمان مناسب، در جهت مناسب به آسمان نگاه کند. اگر علاقمندید بدانید تلسکوپ جیمز وب الان کجاست کلیک کنید!
کشف ابرنواختر توسط جیمز وب
تنها چند روز پس از آغاز عملیات علمی، دوربین نیرکم (NIRCam) جیمز وب، یک جرم درخشان غیرمنتظره را در کهکشان SDSS.J141930.11+5251593 در فاصله ۳ تا ۴ میلیارد سال نوری از زمین مشاهده کرد. نور این شی ظرف ۵ روز کاهش یافت تا دانشمندان را با این نظریه روبرو سازد که با یک ابرنواختر مواجه هستند. آن‌ها با مقایسه این نور با داده‌های آرشیوی تلسکوپ هابل تایید کردند که این شی، جدید است.
