چین دومین ماهواره سنجشی یائوگان-۳۴ (Yaogan-34) را به وسیله ماهواره‌بر لانگ مارچ-۴سی (Long March-4C) به فضا پرتاب کرد. این ماموریت روز پنجشنبه ۱۷مارس (۲۶اسفند) ساعت ۰۷:۰۹ به‌وقت گرینویچ از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) در شمال غربی چین انجام شد. ماهواره مذکور مانند ماهواره اول با اهداف پایش منابع زمین، کمک به برنامه‌ریزی شهری، حل مسائل حقوقی اراضی، طراحی شبکه جاده‌ای، برآورد میزان محصولات کشاورزی و نیز پیشگیری و کاهش بلایا در مدار لئو قرار گرفته است.
ماهواره‌های یائوگان-۳۴ همچنین از پروژه‌ای موسوم به «طرح کمربند و جاده» (Belt and Road Initiative) پشتیبانی اطلاعاتی خواهند کرد. این طرح یک راهبرد توسعه زیرساخت جهانی است که در سال ۲۰۱۳ توسط دولت چین برای سرمایه‌گذاری در ۷۰ کشور و سازمان بین‌المللی تصویب شد. از اهداف مهم آن که با نام «یک کمربند یک جاده» (One Belt One Road به اختصار OBOR) نیز شناخته می‌شود، توسعه دو مسیر تجاری «کمربند اقتصادی راه ابریشم» و «راه ابریشم دریایی» عنوان شده است.
تحلیلگران بر این باورند که هر ماهواره یائوگان یک حسگر اپتیکال (نوری) یا یک حسگر رادار دهانه ترکیبی (SAR) را با خود حمل می‌کند. ماهواره‌های اپتیکال را آکادمی فناوری فضایی چین (China Academy of Space Technology) و ماهواره‌های SAR را آکادمی پرواز فناوری فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) توسعه می‌دهند.
ماهواره‌بر لانگ مارچ-۴سی چین
لانگ مارچ-۴سی که در این ماموریت از آن استفاده شد، یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای سوخت مایع است که آکادمی پرواز فناوری فضایی شانگهای آن را ساخته است. این ماهواره‌بر دارای طول کلی ۴۵.۸ متر بوده، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سومش نیز ۲.۹ متر است.
لانگ مارچ-۴سی با وزن ۲۵۰ تن، قابلیت حمل ۴۲۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو و ۲۸۰۰ کیلوگرم محموله به مدار خورشیدآهنگ را دارد. ماهواره‌بر مذکور اولین بار در سال ۲۰۰۶ به فضا پرتاب شد و تاکنون ۴۱ ماموریت را به‌انجام رسانده که ۲ مورد آن ناموفق بوده است. لانگ مارچ-۴سی از دی متيل هيدرازين نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید به‌عنوان سوخت بهره می‌برد.