رو گذشته مصادف با پنج هزارمین روز از فرود کاوشگر آپورچونیتی (Opportunity) ناسا در سیاره مریخ بود و این در حالی است که این ربات برای مأموریتی نود روزه طراحی شده بود. منظور از روز در جمله قبل شبانه روز مریخی است که سُل (Sol) نام داشته و ۴۰دقیقه طولانی‌تر از یک روز در زمین است.
کاوشگر آپورچونیتی در حال حاضر ۴۵کیلومتر از محل فرود اصلی فاصله گرفته و طی این مدت داده‌ها و تصاویر ارزشمند بسیاری را از این سیاره به زمین ارسال کرده است. آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (Jet Propulsion Laboratory یا JPL ) در وبلاگ خود کیفیت این مریخ نورد را بدین صورت شرح داده:«هر سال مریخی تقریبا دوبرابر یک سال زمینی است و زمستان‌های سختی دارد. سطح انرژی آپورچونیتی در زمستان به پایین تر سطح خود می‌رسد و ما انتظار نداشتیم که بخش‌های مختلف این کاوشگر در چنین شرایطی به کار خود ادامه دهند اما نتایج خلاف آن را نشان می دهد».
به گفته این سازمان آپورچونیتی در چهارده سال گذشته بیش از ۲۲۵هزار تصویر را به زمین ارسال کرده است و حفاری‌های آن در سطح مریخ حاکی از وجود آب در این سیاره بوده است.
به لطف بادهایی که در سطح این سیاره جریان دارند گرد و غبار از روی پنل های خورشیدی کاوشگر پاک شده و باتری آن دوباره شارژ می شوند، با این وجود دیگر کاوشگر ارسال شده به مریخ به نام اسپریت (Spirit) در سال ۲۰۱۰ در میان توده ای از شن گیر افتاده و انرژی خود را از دست داد.
اگرچه آپورچونیتی به فعالیت خود ادامه می دهد اما به تدریج دچار پوسیدگی شده که این مسئله بر عملکرد سیستم‌های کامپیوتری اش بی تاثیر نبوده؛ حافظه فلش آن نیز به خاطر دفعات بالای نوشتن و خوانده شدن داده دچار نقص‌های فنی گشته و به درستی کار نمی‌کند، بنابرین هر لحظه احتمال می‌رود که این کهنه سرباز نیز به پایان راه برسد.