کاوشگری که مطالعه ی شهابسنگ ها را دگرگون می کند
یک تیم تحقیقات آمریکایی-آلمانی قصد دارد سطح نشین کوچک و ارزان قیمتی با نام پنیک (PANIC) را برای مطالعهی مشخصات شهابسنگ ها بسازد. طرح مفهومی پنیک مبیّن یک کاوشگر 4 وجهی هرمی با طول ضلع 35 سانتیمتر و جرمی در حدود 12 کیلوگرم می باشد. این کاوشگر بر روی سطح شهاب ها فرود آورده می شود و مکانیزم حرکتی آن روی سطح کم-جاذبه ی آنها به صورت جهشی می باشد. ضمنا باتری های غیر قابل شارژی برای استفاده در این کاوشگر در نظر گرفته شده که طول عمری بین 24 تا 36 ساعت را برای آن فراهم می کنند.
به ادعای ارائه کنندگان طرح مفهومی این کاوشگر، بزرگترین مزیتهای آن سادگی و قیمت کم آن هستند. کارستن شیندلر (Karsten Schindler) نوسینده ی اصلی مقاله ی طرح مفهومی پنیک گفت: ساخت این کاوشگر با بودجه ای بین 5 تا 10 میلیون دلار امکان پذیر است. به باور نویسندگان این مقاله، کاوشگر مذکور نقطه ی عطفی در تاریخ مطالعه ی شهاب ها محسوب می شود چرا که تاکنون هیچ تلاشی برای فرود بر روی یک شهابسنگ با موفقیت کامل به انجام نرسیده است. تلاشهای ناسا در سال 2001 و سازمان فضایی ژاپن در سال 2005 منجر به حصول اطلاعات بسیار اندکی در این زمینه شدند. هر دوی این کاوشگرها موفق به تماس با سطح شدند اما ابزاری برای مطالعه و آنالیز در محل نداشتند.
این ابزارها که در طرح مفهومی پنیکدر نظر گرفته شده اند شامل طیف سنج اشعه ایکس ذره ی آلفا (APXS) برای مطالعه ی فراونی عناصر در محل فرود، طیف سنج نزدیک به مادون قرمز (NIRS) برای کانی شناسی و مطالعه ی خواص اپتیکی، دوربین میکروسکوپی (MIC) برای بررسی توزیع ذرات و دوربین استریو (SC) برای تصویربرداری از محیط اطراف می باشند.
طرح پنیکاز سطح نشین مینروا (MINERVA ) متعلق به سازمان فضایی ژاپن الهام گرفته شده که با بودجه ی بسیار کم و طول عمر 18 ساعت ساخته شده بود و از میدان جاذبه ی شهابسنگ مورد مطالعه اش جدا شد. اگرچه این طرح در مراحل آغازین خود می باشد اما با اختصاص گرفتن بودجه به آن می تواند پیشرفت سریعی داشته باشد. به عنوان مثال کاوشگر ماسکوت (MASCOT ) نیز با وظایف مشابه در ماموریت Hayabusa 2 در سال 2014 استفاده شد که این امر نشان دهنده ی پیشرفت سریع این گونه ایده ها می باشد.