به لطف ماهواره‌های ناسا که مأمور کنترل گردش گازهای گلخانه‌ای در جو زمین بودند، حالا دانشمندان اطلاعات تازه و جذابی از شیوه عملکرد سیاره ما، به‌خصوص در مقابل تغییرات آب‌وهوایی به دست آورده‌اند.
با کمک تصاویر ثبت‌شده توسط ماهواره‌ها، اقلیم شناسان به‌خوبی می‌توانند نحوه مکش گاز CO2 از جو توسط اقیانوس‌ها و بازدم آن را درک کرد. چنین اطلاعاتی به ما کمک خواهد کرد تا واکنش آینده زمین نسبت به گرم شدن جهانی آب‌وهوا را پیش‌بینی کرد.به‌عنوان‌مثال، ماهواره‌های مورداشاره نشان دادند که در جریان پدیده النینو در سال‌ها ۲۰۱۵ تا ۱۶، به دلیل افزایش گرما، خشک‌سالی و آتش‌سوزی‌های گسترده، سطح دی‌اکسید کربن اتمسفر به شکل چشمگیری افزایش یافت.
گیاهان به‌طور طبیعی CO2 را از هوا جذب و سپس در هنگام شب آن را دوباره آزاد می‌کنند. اما به دلیل بارش کم و افزایش بیش‌ازحد گرما در قاره‌های آمریکای جنوبی، آفریقا و آسیا، درختان آن‌طور که انتظار می‌رفته دی‌اکسید کربن را جذب نکرده‌اند. قسمتی دیگر از آن‌ها نیز با نرخ بیشتری مرده و با سرعت بالاتری تجزیه‌شده‌اند. این به‌نوبه خود بازگشت این گاز گلخانه‌ای به جو را تسریع بخشیده‌اند.
بر این اساس می‌توان پیش‌بینی کرد که واکنش گیاهان به افزایش متوسط دما، به بالا رفتن نرخ تولید دی‌اکسید کربن و درنتیجه شتاب‌دهی به گرمایش جهانی منجر خواهد شد.گرمایش زمین از زمان آغاز انقلاب صنعتی و شروع استفاده گسترده از سوخت‌های فسیلی در سال ۱۸۰۰ میلادی آغازشده و تا امروز ادامه داشته است. حدود ۲۵ درصد از دی‌اکسید کربن تولیدی توسط اقیانوس‌ها و ۲۵ درصد دیگر توسط گیاهان از جو خارج می‌شوند، اما یافته جدید نشان می‌دهد که این سهم‌ها دیگر نمی‌توانند ثابت باقی بمانند.
حالا محققین می‌توانند با دقت بالاتری شرایط آب‌وهوایی ۱۰۰ سال آینده زمین را پیش‌بینی نمایند. گرچه نتیجه به‌دست‌آمده به‌هیچ‌وجه آرامش‌بخش نیست، اما دست‌کم می‌تواند هشدارهای لازم را به دانشمندان و سران دنیا بدهد، چراکه به نظر می‌رسد بحران واقعی ازآنچه پیش‌ازاین تصور می‌شد به ما نزدیک‌تر است