مریم فخیمی: بیب‌بیب‌بیب….این صدای “اسپوتنیک -1” ماهواره اتحاد جماهیر شوروی بود که نشان می‌داد انسان توانست فضا را فتح کند.
دقیقا شصت سال پیش در 12 مهر 1336 اولین ماهواره ساخت بشر به مدار زمین پرتاب شد و بدین ترتیب رقابت فضایی بین دو قدرت فضایی آن زمان شکل جدی‌تری به خود گرفت. چهار سال بعد در 12 آوریل 1961 بود که اولین انسان به فضا رفت که اتفاقا آن هم اهل شوروی بود: یوری گاگارین!
به این ترتیب شوروی برنده رقابت فضایی آن سال‌ها با ایالات متحده شد. اما 8 سال بعد در سال 1969 در نهایت با گام نهادن نیل آرمسترانگ و باز آلدراین بر سطح ماه، ایالات متحده بزرگترین فاتح فضا لقب گرفت. از زمان آغاز عصر فضا تاکنون، سازمان‌های فضایی کشورهای مختلف به سرعت در حال پیشرفت هستند. کاوشگرها، مدارگرد‌ها و سطح‌نوردها در حال اکتشاف خورشید، ماه، سیارات و اقمارشان، سیارک‌ها و آن‌سوی منظومه شمسی هستند.
در سال‌های اخیر سازمان فضایی ایران هم برنامه‌هایی برای دستیابی به فضا احرا کرده است. ارسال نخستین موجود زنده به فضا و پرتاب ماهواره‌هایی چون امید، ناهید، سینا، نوید و جند ماهواره دیگر به مدار زمین از جمله برنامه‌های فضایی ایران بود. طراحی و ساخت چندین ماهواره که به زودی با پرتابگر های داخلی به فضا پرتاب خواهند شد از برنامه‌های آینده ایران است.
به این سوالات پاسخ دهید
در شرایط فعلی که سازمان‌های فضایی دولتی و شرکت‌های خصوصی به دنبال مسکونی‌سازی مریخ هستند، جایگاه سازمان فضایی ما بین سایر سازمان‌ها کجا است؟ شرایط را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ فکر می‌کنید اولویت‌های سازمان فضایی ایران چگونه باید مشخص شود و چه اولویت‌هایی باید داشته باشد؟ برای حل مشکلات پیشروی این سازمان چه راهکارهایی را پیشنهاد می‌کنید؟
تا 20 مهر فرصت دارید انتقادات، پشنهادات و پیام‌هایتان را در اختیار ما قرار دهید تا در پایان هفته جهانی فضا (20 مهر) به سازمان فضایی ایران ارسال کنیم.
از طریق ارسال نظراتتان در پایین همین یادداشت یا آی دی تلگرام espashnews@ یا آدرس ایمیل Espash@chmail.ir می‌توانید پیام‌هایتان را در اختیار اسپاش قرار دهید.