به گزارش اسپاش، جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یکی ار معدود کشورهای منطقه خاورمیانه، از سابقه طولانی در زمینه ارتباطات ماهواره‌ای برخوردار است و از سال 1348 با عضویت در برخی از مجامع بین‌المللی مرتبط با فضا خود را به عنوان کشوری پیشرو در امر هوافضا به دنیا معرفی کرد.
بعد از مدتی تشکیل یک نهاد مستقل و متمرکز در مجامع داخلی و خارجی به شدت احساس شد در همین راستا براساس ماده 8 و 9 مصوبه 68159 مورخ09/22/ 1382 مجلس شورای اسلامی، شورای عالی فضایی با ریاست رئیس‌جمهور و عضویت نهادهای ذیربط، سازمان فضایی ایران برای انجام پروژه های فضایی تأسیس گردید.
مجتبی سرادقی معاون سازمان فضایی کشور در خصوص نقش و مسئولیت این سازمان در ساختار فضایی ایران گفت: “سازمان فضایی با ماموریت مدیریت حوزه غیر نظامی فضایی کشور، توسط مصوبه نمایندگان مجلس شکل گرفت.”
طبق گفته سرادقی،” مدیریت هرآنچه در کشور در حوزه فضایی در شاخه غیرنظامی صورت میگیرد برعهده سازمان فضایی است”، اهمیت این امر زمانی مشخص می شود که بدانیم که فناوری هوافضا یکی از مهم‌ترین دانش ها در مسیر توسعه نظامی و غیر نظامی کشورها به شمار می رود. دانشی که توانست تاثیری عمیق بر اقتصاد و فرهنگ جهانی بگذارد و با دستاوردهای دانشمندان این حوزه، جامعه بین‌الملل را با تحولی گسترده روبرو سازد.
گفتنی است که از جمله وظایف سازمان فضایی، سیاستگذاری و تعیین خطوط کلی نظام در امر فضا است، همانگونه که معاون سازمان فضایی نیز بر این امر تاکید داشت و گفت: مدیریت سازمان فضایی شامل سیاست گذاری، تدوین راهبردها و اجرای آن، طراحی، ساخت، خرید، تعمیر، تعمین زیرساخت ها و پرتاب‌ها در سطح کلان می شود البته قابل ذکر است که در این مسیر دانشگاه ها و بخش خصوصی نیز تاکنون کمک شایانی به سازمان فضایی کرده‌اند.