لی فینبرگ (Lee Feinberg) در سال ۱۹۹۱ به عنوان یک مهندس اپتیک جوان به ناسا آمد و در اولین ماموریت تعمیر هابل شروع به کار کرد. نخستین وظیفه‌ی او، به کار گماشتن شرکتی برای تعمیر بدفرمی‌های تلسکوپ شیشه‌ای بود. این مشکل به بازدید فضانوردان و تعمیر تلسکوپ و نهایتا دردسری عظیم برای مدیران منجر شد.
به گفته‌ی فینبرگ:
ما احساس می‌کردیم که اعتبار ناسا با ماموریت تعمیر‌هابل در خطر است. ما می‌دانستیم که شکست یک گزینه نیست، بنابراین سخت کار کردیم تا پروژه را به درستی انجام دهیم.
اکنون، فینبرگ مدیر تلسکوپ نوری تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb) است؛ دستگاهی ۸.۷ میلیارد دلاری که نخستین بار این هفته در مرکز پرواز فضایی گودارد (Goddard) در گرین بلت مریلند (Greenbelt, Maryland) مونتاژ شد.
پرتاب این تلسکوپ تا اکتبر ۲۰۱۸ صورت نمی‌گیرد، اما تفاوت بزرگی میان هابل و وب وجود دارد؛ برای وب، هیچ عملیات نجات دراماتیکی وجود نخواهد داشت. تلسکوپ در موقعیت L2 قرار خواهد گرفت که کیلومترها از زمین فاصله دارد. بنابراین فشار خیلی زیادی روی گودارد و پیمان کاران وجود دارد تا این بار اتفاقی مشابه اتفاق هابل رخ ندهد. مهندسان ناسا کل دستگاه را به یک راکت آریان فرانسوی منتقل و آن را پرتاب می‌کنند. وقتی دستگاه به نقطه‌ی استقرار خود رسید، چتر خورشیدی بزرگ خود را که به اندازه‌ی زمین تنیس است، باز می‌کند تا از ابزار ظریف محافظت کند. این بار همه چیز باید درست و دقیق و بدون هیچ اشتباهی کار کند.
به نظر فینبرگ: «این اشتیاق، این ساعات کار طولانی و کار گروهی همان چیزی است که منجر به ساخت چیزی به این پیچیدگی و فرستادن آن به L2 می‌شود».
فینبرگ مقاله ای در مورد نقاط ضعف هابل، که آن هم در گودارد ساخته شده بود، نوشته است که در آن ذکر می‌کند مدیران وقت به تحلیلگران دیگر توجه نداشتند و کار خود را دوباره بررسی نکردند.
او ادامه می‌دهد:
مدیران ناسا در زمان هابل، با اینکه داده‌ها روبروی چشمانشان بود، بررسی دوباره را نادیده گرفتند. امروز ما معیارهایی برای آزمودن، یک تیم مستقل و بررسی‌های چندباره از اطلاعات داریم. بدین طریق اطمینان حاصل می‌کنیم اگر مشکلی وجود داشته باشد، آن را بررسی خواهیم کرد.
به گفته‌ی ناسا، تلسکوپ وب، بیش از ده برابر بزرگ تر و بهتر از هابل خواهد بود و سطح جمع‌آوری نور آن هفت برابر بزرگ تر است.
این تلسکوپ می‌تواند تصاویر فروسرخ دورتر (و در نتیجه قدیمی تر از نظر زمانی) نسبت به نور مرئی تهیه کند و به همین سبب قادر خواهد بود اجسامی را که دقیقا پس از مهبانگ ایجاد شده اند، رصد کند. این تلسکوپ قادر خواهد بود روی دیگر سیاراتی که به دور ستارگان می‌چرخند، مانند سیاره ای شبه زمینی که به تازگی در منظومه‌ی ستاره‌ی همسایه‌ی ما، پروکسیما قنطورس (Proxima Centauri)، کشف شده است، زوم کند.