کارکرد این وسیله به صورت اتوماتیک است و هدف آن جمع آوری زباله های بزرگتر قبل از برخورد آنها با یکدیگر و به وجود آمدن زباله های کوچکتر می باشد. از ابتدای قرن 21 ام باقی ماندن زباله های فضایی به یک معضل چالش برانگیز تبدیل شده اند . تاکنون طرح هایی برای حل این مشکل ارائه شده است که از جمله ی آنها می توان به طرح startcomوزارت دفاع امریکا اشاره کردکه در آن هرگونه شیء خارجی اعم از ماهواره‌های در حال فعالیت و مدارگرد‌های غیرفعال شناسایی و محل استقرار یا حرکت آنها تعیین شده بود. اما این کار به تنهایی کافی نیست و می‌بایستی چاره‌ای اساسی برای معضل زباله‌های سرگردان در فضا پیدا کرد. ایده‌های بسیاری در ارتباط با جمع‌آوری و از بین بردن زباله‌های فضایی مطرح شده است که یکی از قابل توجه‌ترین آنها توسط ارتش آمریکا پیشنهاد شد و مبتنی بر جمع‌آوری زباله‌های فضایی با کمک لیزر‌های زمینی بود. براساس این طرح، لیزر‌های زمینی متعددی به سوی اشیای سرگردان در فضا هدف‌گیری شده و مدار حرکتی آنها را تا 10 سانتی متر جابه‌جا می‌کنند. با نزدیک‌تر شدن این قطعات به همدیگر و انباشته شدن آنها، یک نوع “زباله‌دانی فضایی” به وجود می‌آید و بدین‌ترتیب از احتمال برخورد ماهواره‌ها با زباله‌های فضایی تا حد زیادی کاسته خواهد شد.
یکی دیگر از طرح‌های مرتبط با مدیریت زباله‌های فضایی را شرکت الاینت تک سیستم در مینیاپولیس پیشنهاد داده است. این شرکت در حال طراحی ماهواره‌های فوق‌العاده محکم و به اصطلاح “زره‌پوش” است که به دلیل برخوردار بودن از چندین لایه حفاظتی ضد ضربه می‌توانند در برخورد با زباله‌های فضایی آنها را متلاشی و به ذرات ریز بی‌خطر تبدیل کنند. علاوه بر این دو طرح ابتکاری، سازمان‌های فضایی اروپا و آمریکا در حال مطالعه روی گزینه دیگری هستند که برای آنها جذاب‌تر و آینده‌دار‌تر است و آن چیزی نیست مگر استفاده از روبات‌ها برای جمع‌آوری قطعات سرگردان در فضا. براساس یکی از طرح‌های پیشنهاد شده در مدیریت روباتیک زباله‌های فضایی، یک سری روبات‌های مجهز به راکت‌های قدرتمند به مدار زمین فرستاده می‌شوند و پس از شناسایی زباله‌ها و قطعات سرگردان در فضا، آنها را با راکت مورد هدف قرار داده و از بین می‌برند. در صورت اصابت راکت به قطعات سرگردان، آنها به ذرات کوچکی تبدیل خواهند شد که یا به صورت خودکار در یک نقطه متمرکز می‌شوند و یا پس از ورود به جو زمین نابود می‌شوند.
همچنین مرکز EPFL مهندسی فضایی سوییس ایده ای برای پاک سازی فضا دارد که شامل ماهواره های “پک-مک” است.ماهواره های پک-مک شکلی همانند تورهای مخروطی خواهند داشت که در زمان نیاز باز و بسته می شوند. زمانی که ماهواره های کوچک به دام انداخته شدند، ماهواره های “پک مک” از مدار زمین خارج شده و همه چیز را در هنگام سقوط به سطح زمین، می سوزانند و از بین می برند.ضمن اینکه محققان دانشگاه سینگوا پکن قصد دارند زباله های فضایی را به عنوان سوخت مصرف کنند. با استفاده از این شیوه به طور مستمر نوعی نیروی رانشی ایجاد می شود که فضاپیمای زباله خوار می تواند از آن برای مانور دادن در مدار زمین و گردآوری زباله های بیشتر بهره بگیرد.در مجموع، تمام این پیشنهادات و طرح‌ها روی میز سازمان‌های فضایی جهان قرار دارد و همه دست‌اندرکاران این عرصه نیز از مخاطرات و چالش‌های مرتبط با زباله‌های فضایی آگاهند. ماهواره‌های مخابراتی، هواشناسی و جاسوسی دارای آنچنان اهمیت بالایی در دنیای امروز هستند که حفاظت از آنها در برابر تصادفات فضایی هم از نظر مالی و هم از نظر عملیاتی توجیه‌پذیر است.