امیرحسین مجیدیان:دیدن تصاویر ناب و جذاب از آسمان گردون و پر ستاره، مشاهده ی صورت های مختلف فلکی و یا رصد سیارات مختلف منظومه ی شمسی، سبب ایجاد حس بی نظیر و وصف نشدنی در آدمی می شود و دریچه های زیبایی به روی او باز می کند.شاید به کوچک بودن خود در برابر صانع کل این آفرینش پی ببرد و خدای بزرگ بخواهد تا حقایق و رمز و راز های خلقت را بر او هویدا کند.شاید شعر زیر زبان حال قشنگی باشد:
هر که دلارام دید، از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص، هر که در این دام رفت…
یاد تو می‌رفت و ما، عاشق و بی‌دل بدیم
پرده برانداختی، کار به اتمام رفت…
یک) عکس روز ناسا به تصویری از ستاره Zeta Ophichi که به زتا اوف هم مشهور است اختصاص یافته است. این ستاره که در مرکز تصویر و از دور به رنگ آبی مانندی دیده می‌‌شود، 20 برابر ستاره خورشید است که با سرعت 24 کیلومتر در ثانیه به سمت چپ تصویر در حال حرکت است. بادهای اختری اجزای تشکیل‌دهنده Zeta Oph را به فشرده و گرم می‌کنند و آن‌ها را به صورت کمان به حرکت درمی‌آورند.
دو)بنا بر اخرین اطلاعات این سیاره بر خلاف جایگاه همیشگی اش به شدت به زمین نزدیک شده و درخشنده تر به نظر می رسد .
فاصله ژوپیتر با زمین 415 میلیون مایل به زمین نزدیک شده و آخرین تصویر این سیاره از تلسکوپ هابل گرفته شده به عبارتی زمین میان خورشید و غول گازی شکل (ژوپیتر) قرار گرفته است .
سیاره مشتری همواره با توفان و جوی نامساعد همراه بوده که تصویر برداری توسط فضا پیماها را از سیاره دشوار تر می کند . توفان های قدرتمند بر سطح این سیاره سبب می شود تا طیف رنگی از مواد معدنی موجود در اطراف این سیاره بوجود آید و زیبایی سطح سیاره را دوچندان کند .
سیاره مشتری پنجمین سیاره از خورشید و بزرگ‌ترین سیاره در سامانه خورشیدی است. این سیاره غول گازی با جرم یک هزارم خورشید است، ولی جرمی دو و نیم برابر تمامی دیگر سیاره‌های منظومهٔ شمسی دارد. از نظر دوری از خورشید، مشتری پنجمین سیاره پس از تیر و ناهید و زمین و بهرام است.
سه) عکس روز ناسا به تصویری از ستاره دنباله‌دار Hale-Bopp در آسمان کوه‌های دولومیته ایتالیا اختصاص یافته است. این ستاره دنباله‌دار آنقدر در آسمان شب کوه دولومیته درخشان ظاهر شد که حتی در نورهای زیاد شهر هم به راحتی دیده می‌شد.
چهار) این تصویر بوسیله‌ی یکی از تلسکوپ‌های کوچک رصدخانه‌ی پارانال متعلق به رصدخانه‌ی جنوبی اروپا در صحرای آتاکاما گرفته شده است. این پرتوهای لیزر برای آزمون سامانه‌ی اپتیک تطبیقی تلسکوپ بزرگ UT4 تابانده شده‌اند. سامانه‌ای که برای جبران تلاطم جوی و شارپ‌تر شدن تصاویر تلسکوپی به کار می‌آید. پرتوهای لیزر در چند کیلومتر اول به دلیل تراکم زیاد اتمسفر زمین در قسمت‌های پایینی و پراکنده شدن نور قابل مشاهده هستند. به نظر می‌رسد که نور لیزر در انتها قطع و به چهار قسمت تقسیم شده است.
پنج)مهمانی از اَبر «اورت»
عکس‌برداری از دنباله‌دار زیبای «اوکایمِدِن» که مدتی پیش برای چند ماه، مهمان محیط سیاره‌ای سامانه‌ی خورشیدی بود. (سحرگاه ۷شهریور۱۳۹۳ – شیراز)
©اشکان عارفی
