چین کاوشگر مریخی خود موسوم به تیان‌ون-۱ (Tianwen-1) را به فضا پرتاب کرد. این کاوشگر روز پنجشنبه ۲۳ژوئیه (۲مرداد) ساعت ۰۴:۴۱ به‌وقت گرینویچ سوار بر حامل فضایی لانگ مارچ-۵ (Long March-5) از پایگاه پرتاب ونچانگ (Wenchang) راهی مریخ شد.
مأموریت تیان‌ون-۱ که توسط سازمان ملی فضایی چین (CNSA) توسعه یافته، شامل دو بخش مدارگرد و فرودگر حامل کاوشگر رباتیک می‌شود و پس از سفری حدوداً هفت ماهه به سیاره سرخ می‌رسد. فرودگر آن نیز دو تا سه ماه بعد در اواخر آوریل۲۰۲۱ (اردیبهشت۱۴۰۰) روی سطح مریخ می‌نشیند تا کاوشگر را در دشتی موسوم به یوتوپیا (Utopia) مستقر کند.
نمای فرودگر تیان‌ون-۱
این کاوشگر که دارای شش چرخ و چهار پنل خورشیدی بوده و وزنی معادل ۲۴۰ کیلوگرم دارد، به تحقیقات علمی در مورد خاک مریخ، ساختار زمین‌شناسی، محیط، جو و همچنین به کاوش آب در این سیاره خواهد پرداخت.
کاوشگر تیان‌ون-۱ دارای ۶ ابزار علمی زیر است:
– رادار زیرسطحی با قابلیت تصویربرداری از زیر سطح مریخ تا حدود ۱۰۰ متر
– آشکارساز میدان مغناطیسی سطح مریخ
– ابزار سنجش آب و هوای مریخ
– آشکارساز ترکیبی سطح مریخ
– دوربین چندطیفی
– دوربین ناوبری و توپوگرافی (مکان‌نگاری)
نمای کاوشگر تیان‌ون-۱
مدارگرد این مأموریت نیز حاوی ۶ ابزار علمی زیر می‌باشد:
– دوربین با وضوح متوسط (قدرت تفکیک مکانی ۱۰۰ متر از ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری سطح مریخ)
– دوربین با وضوح بالا (قدرت تفکیک مکانی ۲ متر از همان فاصله)
– مغناطیس‌سنج مریخ
– طیف‌سنج مواد معدنی مریخ برای تعیین ترکیبات اصلی این سیاره
– رادار زیرسطحی
– تحلیل‌کننده اجزای خنثی و یونی مریخ
نمای مدارگرد تیان‌ون-۱
چین در نوامبر۲۰۱۱ مدارگردی به نام Yinghuo-1 را با مشارکت روسیه به فضا پرتاب کرده بود؛ اما این مدارگرد ۱۱۵ کیلوگرمی مدت کوتاهی پس از آغاز مأموریت به‌دلیل مسائل فنی نتوانست از مدار زمین فراتر رود و شکست خورد.
حامل فضایی لانگ مارچ-۵ که در مأموریت تیان‌ون-۱ از آن استفاده شد، یک حامل دو مرحله‌ای است که قابلیت سه مرحله‌ای شدن را نیز دارد. لانگ مارچ-۵ با وزنی بالغ بر ۸۷۰ تُن قادر به حمل ۲۵ هزار کیلوگرم محموله به مدار لئو و ۶ هزار کیلوگرم محموله به مدار ژئو می‌باشد. این حامل فضایی اولین بار در نوامبر۲۰۱۶ به فضا پرتاب شد و با احتساب این پرتاب تاکنون ۵ مأموریت را انجام داده که یک مورد آن شکست خورده است.
لانگ مارچ-۵ دارای طول کلی حدوداً ۵۷ متر است و قطر هر دو مرحله آن ۵ متر می‌باشد. حامل یادشده توسط آکادمی فناوری‌های حامل‌های فضایی چین (China Academy of Launch Vehicle Technology به‌اختصار CALT) توسعه یافته و از هیدروژن مایع و اکسیژن مایع به‌عنوان سوخت بهره می‌برد.
youtube ، espash ، wikipedia ، wikipedia ، spacenews ، wikipedia ، space.skyrocket ، space