سامانه‌های هشدار و رهگیری فضایی بیش‌تر بر اهدافی مانند موشک‌ها که در آسمان یا فضا حرکت می‌کنند متمرکز هستند. تاکنون سامانه‌های فضایی برای هشدار بی‌درنگ درباره تهدیدهای زمینی متحرک مانند تانک‌ها توسعه نیافته‌اند. آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency به‌اختصار SDA) وابسته به وزارت دفاع ایالات‌متحده (U. S. Department of Defense) تصمیم گرفته است سامانه‌ای برای تشخیص بی‌درنگ تهدیدهای زمینی ایجاد کند. هدف این سامانه تشخیص خودکار و اطلاع بی‌درنگ به نیروهای نظامی میدانی درباره تحرکات هرگونه تهدید زمینی است که در محدوده دید مستقیم آن‌ها قرار ندارند.
آژانس توسعه فضایی ارتش ایالات‌متحده مشغول توسعه یک سامانه با قابلیت ردگیری فضایی سه‌گانه است؛ یک لایه در این سامانه برای تشخیص موشک‌های بالستیک و سلاح‌های فراصوت، لایه‌ای دیگر به آگاهی موقعیتی فضایی و اهداف مداری و لایه سوم به تشخیص و ردگیری تهدیدهای زمینی اختصاص داده شده است. ممکن است در نگاه اول تشخیص و ردگیری تهدیدهای زمینی به اهمیت سلاح‌های فراصوت و بالستیک به نظر نرسد، اما ردگیری این تهدیدها از فضا برای نیروهای نظامی بسیار جالب‌توجه و مهم است. نیروهای نظامی علاقه‌مند هستند بتواند هر تهدید احتمالی زمینی را بی‌درنگ ردگیری کنند.
در حال حاضر ماهواره‌ها می‌توانند تصاویر بی‌درنگی را برای نیروهای نظامی فراهم کنند. برای مثال تجربه ماهواره کسترل آی (Kestrel Eye) نشان داد که چگونه یک میکروماهواره ۵۰ کیلوگرمی در مدار کم ارتفاع زمین را می‌توان برای تهیه تصاویر از میدان نبرد به‌کار گرفت و این تصاویر را بی‌درنگ برای نیروهای نظامی در میدان ارسال کرد. اما تاکنون سامانه‌ای برای پردازش این تصاویر و تشخیص خودکار تهدیدها وجود ندارد و فقط خود تصاویر در اختیار نیروهای عملیاتی در میدان قرار می‌گیرد. در پروژه نوین آژانس توسعه فضایی قرار است قابلیت پردازش این تصاویر ماهوارهای و تشخیص خودکار و بی‌درنگ تهدیدهای زمینی فراهم شود.
معماری سامانه به این صورت است که نخست تصویربرداری و تشخیص اولیه تهدیدهای زمینی در ماهواره انجام می‌گیرد. سپس این داده‌ها به آنچه لایه انتقال نامیده می‌شود و ستون فقرات این سامانه را تشکیل می‌دهد راه می‌یابد. لایه انتقال قابلیتی است که ارتباط آسان بین ماهواره‌ها با یکدیگر و همچنین میان ماهواره‌ها و زمین را فراهم می‌کند. این امکان وجود دارد که بخشی از پردازش‌های دقیق‌تر داده‌ها در ایستگاه‌های زمینی انجام شود و یا ممکن است همه پردازش‌ها در ماهواره‌ها انجام شود. پس از کامل شدن پردازش‌ها، داده‌های نهایی از مسیر لایه انتقال به نیروهای میدانی ارسال می‌شود. ارسال به نیروها ممکن است با استفاده از سامانه‌های اتصال داده تاکتیکی نظامی، مانند لینک-۱۶ (Link-16) که نیروهای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو (NATO) از آن استفاده می‌کند، انجام شود و یا از ایستگاه‌های زمینی تاکتیکی مانند سامانه تیتان (Titan) بهره گرفته شود. همه این مراحل از تصویربرداری تا پردازش و ارسال با سرعت فراوانی انجام می‌شود و هدف آن این است که نیروهای میدانی را بی‌درنگ از تهدیدهای زمینی که خارج از محدوده دید مستقیم آن‌ها قرار دارند آگاه کند. قرار است ساخت ماهواره‌های این سامانه با همکاری شرکای آژانس توسعه فضایی ایالات‌متحده انجام شود.