در مقایسه با منظومه‌های اینترنت ماهواره‌ای دیگر از جمله وان وب (OneWeb)، اسپیس ایکس (SpaceX) نسبت به منظومه ماهواره‌ای خود، اطلاعات کمتری بروز داده است اما جدیدا اطلاعات بیشتری از منظومه استارلینک (Starlink) شامل جزئیات طراحی ماهواره‌ها و تفکر قرارگرفته پشت تعیین تعداد نهایی ماهواره‌های منظومه منتشر شده است.
بیشینه تعداد ماهواره‌های منظومه استارلینک، 12000 عدد خواهد بود؛ تقریبا 6 برابر کل تعداد ماهواره‌های فعال در مدار. اولین سری از ماهواره‌های این منظومه در یک دسته 60 عددی به زودی به فضا ارسال خواهند شد و ایلن ماسک (Elon Musk)، مدیر و بنیانگذار اسپیس ایکس می‌گوید هنگامی تعداد ماهواره‌های استارلینک در مدار به 1000 عدد برسد، این پروژه از لحاظ اقتصادی به ثبات خواهد رسید. وی افزود: «اگر تعداد بسیار زیادتری ماهواره در مدار قرار دهیم، اتفاق مثبتی خواهد بود زیرا نشان می‌دهد که تقاضای زیادی برای سامانه وجود دارد.»
اسپیس ایکس اجازه قرار دادن 12000 ماهواره در مدار را به تازگی دریافت کرده است و تا چندی پیش تلاش‌های این شرکت برای دریافت مجوز این منظومه از کمیسیون مخابرات فدرال (Federal Communications Commission) تقریبا تنها اطلاعاتی بود که از منظومه استارلینک منتشر شده بود.
بنا بر اعلام شرکت اسپیس ایکس، در سال 2019 بین 3 تا 7 پرتاب از منظومه استارلینک صورت خواهد گرفت و در هر پرتاب حدودا 60 ماهواره به فضا ارسال خواهد شد. با این حال برای قرار دادن 12000 ماهواره در مدار به پرتاب‌های زیادی نیاز است و ماسک امیدوار است که ماهواره‌بر تمام بازگشت‌پذیر استارشیپ (Starship) برای انجام این پرتاب‌ها آماده شود. به گفته وی، بعد از انجام 7 پرتاب اول و با قرار دادن 400 ماهواره از منظومه در مدار، بعضی از مناطق تحت پوشش پیوسته اینترنتی قرار خواهند گرفت. مارک جانکوزا (Mark Juncosa) معاون بخش مهندسی وسایل نقلیه اسپیس ایکس می‌گوید پس از انجام 12 پرتاب کل آمریکا، پس از 24 پرتاب اکثر جمعیت جهان و پس از 30 پرتاب کل سیاره زمین تحت پوشش منظومه استارلینک قرار خواهد گرفت. به گفته ماسک با هر پرتاب تقریبا 1 ترابیت به ظرفیت قابل استفاده منظومه اضافه می‌شود. این در حالی است که مجموع ظرفیت قابل استفاده منظومه‌های تله‌ست (Telesat) و وان‌وب به ترتیب 8 و 6 ترابیت خواهد بود.
اسپیس ایکس سال گذشته نیز دو ماهواره استارلینک را به صورت آزمایشی پرتاب کرده بود اما ماهواره‌های جدیدتر به آنتن‌های آرایه فازی و رانشگرهای یونی جدیدی مجهز شده‌اند. نسل اول ماهواره‌های عملیاتی استارلینک، لینک‌های بین ماهواره‌ای نخواهند داشت اما از طریق ایستگاه‌های زمینی با هم ارتباط برقرار می‌کنند. نسل‌های بعدی به لینک بین ماهواره‌ای نیز مجهز خواهند شد. لازم به ذکر است که اسپیس ایکس قصد دارد هر ماهواره استارلینک را 4 الی 5 سال در مدار نگه دارد.
ماسک در مورد آنتن‌های زمینی کاربران استارلینک، به هزینه‌ای اشاره نکرد اما اذعان کرد که این آنتن‌های آرایه فازی می‌توانند در چند هزارم ثانیه بین ماهواره‌ها سوییچ کنند و تاخیر زمانی کمتر از 20 میلی‌ثانیه خواهند داشت. اسپیس ایکس قصد دارد از درآمدهای منظومه استارلینک برای تامین بودجه پروژه‌های دیگر خود از جمله ماموریت مریخ استفاده کند.