اواسط ماه ژانویه سال جاری میلادی ساندینگ راکت جی-چیسر (G-CHASER) که سرواژه عبارت چالش بزرگ ساندینگ راکت دانشجویی می‌باشد، از پایگاه فضایی آندویا (Andoya Space Center) به فضا پرتاب شد. این ساندینگ راکت که توسط آلوارو گررا (Alvaro Guerra) و اریکا وانکاتسولو (Erica Venkatesulu) از دانشگاه پنسلیوانیا (Pennsylvania State University)
در آمریکا توسعه‌یافته بود، ابتدا قرار بود با محموله‌ای کوچک، پروازی
کوتاه داشته باشد اما درنهایت به یک مأموریت علمی کامل با تجهیزات واقعی
تبدیل شد. این محموله‌ها توسط تیم‌هایی از آمریکا، ژاپن و نروژ ساخته‌شده
بودند.
جی-چیسر،
چهارمین ساندینگ راکت پرتاب‌شده از مجموع ۹ ساندینگ راکت چالش بزرگ بود که
باهدف شکل‌دهی یک همکاری بین‌المللی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد
اتمسفر در نواحی قطبی ایجادشده است. نکته مهم در مورد این ساندینگ راکت،
دانشجویی بودن آن است. جی-چیسر تنها پرواز دانشجویی در بین نه ساندینگ راکت
چالش بزرگ است. ۷ محموله آزمایشی قرارگرفته در این پرواز، همگی به‌صورت
دانشجویی ساخته‌شده بودند.
پروژه
ساخت ساندینگ راکت جی-چیسر که در ابتدا با نام دیگری در حال انجام بود، از
ژانویه سال ۲۰۱۷ توسط گررا و وانکاتسولو آغاز شد. مأموریت ابتدایی این
ساندینگ راکت کسب اطلاعاتی در مورد الکترون‌ها در لایه بالایی اتمسفر و فهم
ساختارهای قرارگیری آن‌ها در کنار یکدیگر بود که باعث ایجاد اختلال در
سیگنال‌های راداری می‌شوند. از محموله‌هایی که به همراه جی-چیسر به بالای
اتمسفر ارسال شدند می‌توان به پروژه ایثر (Aether) ساخت دانشجویان دانشگاه فنی کپیتول (Capitol Technology University) اشاره نمود که برای برانگیخته کردن گازهای اتمسفریک و تشخیص ترکیبات آن‌ها اشاره کرد.
به‌واسطه انجام این پروژه، دانشجویان مجبور بودند که راه‌حل‌ها و فرمول‌های
تئوری مطالعه‌شده در کتاب‌های درسی را با شرایط واقعی و فیزیکی تطابق دهند.
کریس موری (Chris Murray)
فارغ‌التحصیل رشته هوافضا که پیشتر در پروژه‌هایی ازاین‌دست شرکت داشته
با اشاره به در نظر گرفتن شرایط ایده‌آل در محیط درسی می‌گوید: «در دنیای
واقعی باید اثر باد، چرخش راکت، شتاب گرانشی و بسیاری مسائل دیگر را در نظر
بگیرید که بر روند طراحی تأثیر می‌گذارند.
ساندینگ
راکت جی-چیسر که در روز ۱۳ ام ژانویه مورد آزمایش قرار گرفت تا ارتفاع ۱۰۷
مایلی از سطح زمین یعنی لبه جو بالا رفت و آزمایش‌ها را با موفقیت به انجام
رساند. این پروژه از سوی ناسا، مرکز فضایی نروژ، پایگاه فضایی آندویا و
دانشگاه‌های شرکت‌کننده حمایت مالی شده بود.