وقتی عبارت “کوچکترین کلاس درس در دنیا” را می‌شنوید حتماً به یاد یک مدرسه در یکی از کشورهای عقب‌مانده دنیا می‌افتید با درودیوار خراب و نیمکتی فرسوده، اما باید بدانید که حدس شما درست نیست. کوچکترین کلاس درس در دنیا، شبیه‌ساز بخش فرود سفینه سایوز در شهرک ستاره‌ای در حومه شهر مسکو است که تنها سه جا برای نشستن دارد.
این شبیه‌ساز برای تمامی فضانوردانی که از سال‌ها قبل برای پرواز به فضا یا ایستگاه‌های سالیوت، میر و در دو دهه اخیر برای سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی آموزش می‌بینند، کلاس درس و سالن امتحان بشمار می‌رود و در آن با اجزا و دستگاه‌ها و چگونگی کار سفینه سایوز آشنا می‌شوند.
سفینه سایوز دارای سه قسمت موتوری یا خدمات، سرنشین‌دار و بالاخره قسمت مداری است. دو بخش خدمات و مداری، زمان بازگشت فضانوردان از قسمت سرنشین‌دار جداشده و در اثر برخورد به جو زمین از بین می‌روند. از بخش سرنشین‌دار فضانوردان برای صعود و فرود استفاده می‌کنند و شبیه‌ساز، دقیقاً مثل این بخش ساخته‌شده است. بخش سرنشین‌دار سایوز تقریباً شکل یک استوانه با قطر ۲.۲ متر است که به‌تدریج در بخش بالایی کوچک‌تر شده و به یک دریچه ۷۰ سانتی‌متری ختم می‌شود. در داخل آن تمامی دستگاه‌های کنترل و هدایت بر روی صفحه کنترل روبروی فضانوردان قرارگرفته است. این بخش ۲۹۰۰ کیلوگرم وزن دارد و حجم قابل سکونت آن ۴ مترمکعب است. اما این کلاس کوچک، با توجه به اندازه‌ای که دارد، هر دانش‌آموزی را نمی‌تواند قبول کند. فضانوردانی می‌توانند در آن آموزش ببینند و بعداً به فضا سفر کنند که مشخصات زیر را داشته باشند:
حداکثر قد ۱۹۰ سانتی‌متر
حداقل قد ۱۵۰ سانتی‌متر
حداکثر طول نیم تنه بالایی بدن ۹۹ سانتی‌متر
حداقل طول نیم تنه بالایی بدن ۸۰ سانتی‌متر
حداکثر وزن ۹۵ کیلوگرم
حداقل وزن ۵۰ کیلوگرم
حداکثر طول پا ۲۹.۵ سانتی‌متر
حداکثر عرض افقی شانه‌ها: ۵۲ سانتی‌متر
حداکثر عرض قفسه سینه: ۴۵ سانتی‌متر
حداکثر دور قفسه سینه: ۱۱۲ سانتی‌متر
حداکثر عرض نشیمنگاه ۴۱ سانتی متر
