چرا یک نوار قرمز بلند مانند دم به انتهای کهکشان دی ۱۰۰ (D100) متصل است؟
این دنباله از هیدروژن مشتعل تشکیلشده است که مرتباً در حین اینکه کهکشان از میان گاز داغ محیط در خوشه کهکشانی حرکت میکرده از آن جداشده است. اگر بخواهیم دی۱۰۰ را دقیقتر توصیف کنیم، باید بگوییم یک کهکشان مارپیچی به شمار میرود که در خوشه کهکشانی کُما قرارگرفته است. مسیر قرمز به مرکز دی۱۰۰ اتصال دارد، چون گاز بیرونی که ازلحاظ گرانشی سستتر تجمع پیداکرده در اثر فشار رَم از آن دور شده است. دنباله گازی که این کهکشان آن را به دنبال خود میکشد و میبرد به طول ۲۰۰هزار سال نوری است، جرم آن ۴۰۰هزار بار بیشتر از جرم خورشید است و درون آن زایش ستارهای رخ میدهد. کهکشان دی۹۹ که در سمت چپ و پایین دی۱۰۰ دیده میشود را به رنگ قرمز میبینیم. تابش و برافروختگیاش در درجه نخست به خاطر نور ستارههای پیر قرمز است. ستارههای جوان آبی دیگر در آن زاده نمیشوند، به دلیل اینکه دی۹۹ از گازهای خود که در آنها زایش ستارهای اتفاق میافتد کاملاً جداشده است. عکس حاضر یک تصویر ترکیبی دیجیتالی از تصاویری است که توسط تلسکوپ فضایی هابل در طول گردش در مدار زمین و نیز تلسکوپ نوری سوبارو در رصدخانه مونوکی (Mauna Kea) در هاوایی گرفتهشدهاند.
مطالعه سامانههای کهکشانی نظیر دی۱۰۰ درک ما را از چگونگی تغییر و تحول کهکشانها درون خوشههای کهکشانی بالا میبرد.
منبع
روزنامه اطلاعات
با اشتراک گذاری مطلب از اسپاش حمایت کنید
https://espash.ir/?p=12310
دفتر مطالعات فضایی اسپاش به عنوان تنها نهاد مطالعاتی خصوصی در بخش فضایی ایران به همت جمعی از روزنامهنگاران، کارشناسان و دلسوزان حوزه فضایی به عنوان یکی از خدمات ارئه شده توسط دفتر مطالعات فضایی راهاندازی شد.
مطالب پیشنهادی اسپاش
اشتراک در
وارد شدن
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها