وزارت دفاع آمریکا بهدنبال ایجاد منظومه ماهوارهای برای ارتباطات باند پهن جهانی
آژانس پروژههای پژوهشی پیشرفته دفاعی یا دارپا (DARPA)، که یک نهاد پژوهشی و فناوری زیر نظر وزارت دفاع ایالات متحده (U.S. Department of Defense) است، توافقی را با شرکت لاکهید مارتین (Lockheed Martin) بهانجام رسانده که طی آن این شرکت باسهای ماهوارهای و محمولههایی را با پردازندههای دادهها برای دارپا ادغام میکند. مقصود دارپا توسعه ماهوارههایی است که امکان اتصال و اجرای محمولههای جدید، بدون نیاز به طراحی مجدد باس ماهوارهای را داشته باشند؛ رویکردی که برای نیروهای نظامی ایالات متحده این امکان را فراهم میآورد تا سرعت تولید را بالا برده و هزینه ماهوارهها را در مقایسه با روشهای سنتی تهیه ماهوارههای سفارشیسازیشده کاهش دهد.
این توافق بهارزش ۵.۸ میلیون دلار و برای پروژه بلکجک (Blackjack) دارپا صورت گرفته است. هدف از پروژه بلکجک، ایجاد یک منظومه ماهوارهای متشکل از ۲۰ ماهواره در مدار لئو بهمنظور آزمایش فناوریهای کلیدی برای برقراری ارتباطات ماهوارهای با سرعت بالا از این مدار و در سراسر جهان عنوان شده است؛ شبکهای که وزارت دفاع ایالات متحده از آن برای ارتباطات باند پهن و همچنین اهداف دیگری مانند دفاع موشکی و ناوبری بهره خواهد برد.
لاکهید مارتین قرار است رابطهایی (interface) را میان باسهای ماهوارهای، محمولهها و پردازنده دادههای خودکار موسوم به پیت باس (Pit Boss) تعریف و ایجاد کند. در فاز ادغام نیز انواع مختلفی از محمولههای دارپا که از شرکتهای مختلف تهیه شده، برای استفاده در ارتباطات، دفاع موشکی، خدمات PNT (موقعیتیابی، ناوبری، زمانبندی) و ISR (اطلاعاتی، نظارتی، شناسایی) ارزیابی خواهند شد. گفتنی است مطابق برنامهریزیها قرار است ۲ ماهواره منظومه یادشده سال آینده میلادی و ۱۸ ماهواره دیگر سال ۲۰۲۲ به فضا پرتاب شوند.
دارپا باسهای ماهوارهای خود برای پروژه بلکجک را از شرکتهای ایرباس (Airbus)، بلو کنیون (Blue Canyon Technologies) و تلست (Telesat) تهیه کرده و شرکتهای تأمینکننده محمولهها نیز شامل چندین شرکت از جمله کالینز ائرواسپیس (Collins Aerospace)، ریتیون (Raytheon)، نورثروپ گرومن (Northrop Grumman) و ایرباس میشوند. شرکتهای ساینتیفیک (Scientific Systems)، سیکر (SEAKR Engineering) و بیاِیای (BAE Systems) نیز در حال توسعه پردازنده پیت باس هستند.