توسعه سامانه ناوبری ماهواره‌ای بیدو (BeiDou) و تبدیل آن به سامانه‌ای جهانی، چین را در دنبال کردن اهداف سیاسی و نظامی خود یاری کرده است. این سامانه ناوبری باعث کاهش وابستگی هواپیماها، وسایل نقلیه و سامانه‌های ضد موشکی چین به سامانه آمریکایی جی‌پی‌اس (GPS) و سامانه روسی گلوناس (GLONASS) شده است. بعلاوه این سامانه توانمندی‌های ارتش چین را در انجام عملیات فراسرزمینی افزایش می‌دهد. چین استفاده از سامانه بیدو را برای وسایل نقلیه در برخی قسمت‌های کشور اجباری کرده است. همچنین این کشور مکان‌یاب‌هایی که از این سامانه استفاده می‌کنند را روی تجهیزات، کشتی‌ها، هواپیماها و موشک‌ها نصب کرده است. بعلاوه تلفن‌های همراه در بیش‌تر مناطق چین برای کار با این سامانه سازگار شده‌اند.
سامانه بیدو کاربردهای نظامی و غیرنظامی مختلفی دارد. به عنوان نمونه‌هایی از کاربرد غیرنظامی این سامانه به‌طور گسترده در ماهیگیری ، مخابرات و حمل‌ونقل و مدیریت بحران استفاده می‌شود. خدمات‌دهی سامانه ناوبری بیدو از سال ۲۰۰۰ در چین آغاز شده است و در سال ۲۰۱۲ به ناحیه آسیا و اقیانوسیه گسترش یافت. این سامانه قرار است کشورهای بسیاری را در مسیر راه ابریشم جدید (Belt and Road initiative) که چین طرح آن را ارائه کرده است، پوشش دهد. در حال حاضر ۳۰ کشور ازجمله پاکستان، مصر و اندوزی زیر پوشش سامانه بیدو قرار دارند.
در پایان سال ۲۰۱۸ میلادی ۳۳ ماهواره متعلق به سامانه بیدو در مدار در حال فعالیت بوده‌اند که ۱۵ ماهواره از نوع BDS-2 و ۱۸ ماهواره از نوع BDS-3 هستند. قرار است در دو سال آینده ۱۱ ماهواره BDS-3 و یک ماهواره BDS-2 دیگر در مدار زمین قرار گیرند تا سامانه بیدو پوششی جهانی ارائه کند. ۱۴ هزار شرکت و سازمان مشغول فعالیت‌هایی مرتبط با سامانه بیدو هستند که ۵۰۰ هزار نفر در آن‌ها مشغول به کارند. تعداد ثبت اختراع‌ها در زمینه ناوبری ماهواره‌ای در چین به ۵۴ هزار رسیده است که رتبه نخست را در جهان دارد.
سامانه ناوبری بیدو در کنار سامانه آمریکایی جی‌پی‌اس، سامانه روسی گلوناس و سامانه گالیله (Galileo) متعلق به اتحادیه اروپا، یکی از چهار سامانه ناوبری جهانی است. البته هند نیز در حال توسعه سامانه ناوبری منطقه‌ای خود موسوم به سامانه هندی ناوبری ماهواره‌ای منطقه‌ای (Indian Regional Navigation Satellite System به اختصار IRNSS) است و با نام عملیاتی ناویک (NAVIC) است.