وسیله‌ای که در تصویر، به وسیله دود بسیار زیاد احاطه شده است، ماهواره‌بر دلتا ۲ (Delta2) است که مدت ها پیش در تاریخ 11 ژوئن سال ۲۰۰۸ (۲۲خرداد سال ۱۳۸۷) و در ساعت ۱۲:۰۵ از سکوی پرتاب 17-B پایگاه نیروی هوایی دماغه کاناورال به فضا پرتاب شد.
محموله‌ای که در این ماهواره‌بر، آرام گرفته بود، تلسکوپ گلست (GLAST) نام داشت؛ یک تلسکوپ فضایی بزرگ با قابلیت دریافت پرتوی گاما.
تکنولوژِی دریافت کننده موجود در تلسکوپ گلست، برای استفاده توسط شتاب دهنده ذرات در زمین، توسعه پیدا کرده بود. بنابراین، تلسکوپ گلست در مدار، توانایی شناسایی پرتوهای گاما از محیط های دشوار بالای زمین و از اعماق جهان هستی را داشت که شامل سیاهچاله های خیلی بزرگ و غول آسا که در مرکز کهکشان های فعال و دور هستند و دریافت از منابع انفجارهای پرتوی گامای قدرتمند می‌شود.
این شتاب دهنده‌های کیهانی قدرتمند، انرژی هایی را دریافت می‌کنند که در آزمایشگاه‌های زمین قابل دریافت نیست.
اکنون این تلسکوپ، با نام تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی شناخته می‌شود و در دهمین سالگرد پرتابش قرار دارد.