همه ما به دیدن ماه در آسمان شب عادت داریم و آن را امری عادی می‌دانیم. اما اگر ماه نبود چه می‌شد و چه اثری بر موجودات زنده در دریاها و خشکی می‌گذاشت؟ هنگامی که ماه از آسمان محو شد، افرادی که در نزدیکی اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند شاهد تغییرات فوری در جزر و مد خواهند بود و این تغییرات با سرعت دوبرابر پیشین رخ خواهد داد.
تغییر جزر و مد به‌طور چشمگیری بر اکوسیستم‌های امتداد خطوط ساحلی تاثیر می‌گذارد و موجوداتی مانند خرچنگ‌ها، صدف‌ها و ستاره‌های دریایی به سرعت رو به انقراض خواهند رفت. علم نجوم بیان می‌کند زمین پس از حذف گرانش قمر زمین روی محور خود تا ۲۳.۵ درجه به صورت میانگین کج می‌شود؛ مسئله‌ای که بر روی فصول زمین و تغییرات آب و هوا تاثیر می‌گذارد. دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند همین موضوع در بلند مدت سبب بروز عصر یخبندان می‌شود.
از سوی دیگر، انسان‌ها برای کاشت و برداشت محصولات خود به فصول و اقلیم متکی هستند. حذف آن‌ها الگوهای ایجادشده در طول هزاران سال در تولید غذا را مختل می‌کند و در نهایت، حیات در زمین را با مشکل روبرو می‌سازد.
ناپدید شدن ماه مساوی با انقراض جانوران!
جانوران در خشکی نیز از این تغییرات تاثیر می‌پذیرند، به ویژه آن‌هایی که برای شکار در شب به نور ماه وابسته هستند. اگر ماه نباشد این دسته از حیوانات در تاریکی قادر به یافتن غذا نیستند و پس از مدتی از گرسنگی خواهند مرد. از آنجایی که تمام اکوسیستم‌های زمین به یکدیگر مرتبط و متکی هستند، یک واکنش زنجیره‌ای که با انقراض حیات دریایی در ساحل آغاز می‌شود، منجر به مبارزه بشر برای بقا می‌شود.
اگر ماه ناپدید شود، زندگی بر روی زمین به پایان می‌رسد و همه آنچه را که تاکنون روی زمین ساخته‌ایم از دست خواهیم داد.
ناسا میخواد موشک اتمی بزنه به ماه
اینگونه سوالات و بررسی ها چه مشکلی را حل می کند ؟
بسیاری از موضوعات بویژه در ریاضیات و فیزیک از ابتدا صورت ذهنی داشته و ظاهرا حلال مشکلی در آن‌زمان نبوده‌اند. و اغلب در دهه‌ها و حتی سده‌های بعد در کاربردهایی که پیش‌بینی نمی‌شده مورد استفاده بشر واقع شده‌اند. مثلا از مطالعه دستگاههای غیر دهدهی چند سده گذشت تا در قرن بیستم پایه‌های عصر دیجیتال و انقلاب ارتباطات را موجب شد.