چین در حال برنامه‌ریزی برای توسعه نسل بعدی حامل فضایی خود است که مرحله اولش قابل استفاده مجدد خواهد بود و می‌توان از آن برای ماموریت‌هایی به ایستگاه فضایی و ماه بهره گرفت. نسخه کوچکتر این حامل قادر به اعزام خدمه به ایستگاه فضایی در حال توسعه چین موسوم به تیانگونگ (Tiangong) است، در حالی که نسخه بزرگتر آن می‌تواند فضانوردان را به ماموریت‌های ماه و اعماق فضا ببرد.
در همین رابطه بخوانید: از حامل فضایی قابل استفاده مجدد چه می‌دانید؟
حامل جدید، فضاپیمای جدید و بزرگ‌تری نسبت به شنژو (Shenzhou) حمل می‌کند که در حال حاضر برای ماموریت‌های سرنشین‌دار استفاده می‌شود. پرتاب این حامل مشابه پرتاب حامل فضایی فالکون-۹ (Falcon-9) شرکت اسپیس‌ایکس خواهد بود، اما در فرود متفاوت است. بنابر اظهارات مسئولان آکادمی فناوری حامل فضایی چین (China Academy of Launch Vehicle Technology) که ساخت این حامل را برعهده دارد، برای فرود به‌جای استفاده از پایه، از تجهیزاتی قلاب مانند استفاده می‌شود که طناب‌هایی سیمی آن‌ها را مهار می‌کنند.
مشخصات حامل فضایی قابل استفاده مجدد چین
حامل جدید از RP-1 (نوع خاصی از نفت سفید) و اکسیژن مایع به عنوان سوخت استفاده می‌کند و بر اساس موتورهایی توسعه می‌یابد که برای حامل‌های لانگ مارچ-۵و۶و۷و۸ (Long March-۵&6&7&8) چین ساخته شده‌اند. این حامل در دو نسخه عرضه خواهد شد؛ یک نسخه دو مرحله‌ای برای اعزام فضانوردان به ایستگاه فضایی و یک نسخه سه مرحله‌ای با دو بوستر جانبی برای ماموریت‌های فضای عمیق.
نسخه کوچکتر در حالت استفاده مجدد می‌تواند حدود ۱۴ تن محموله را به مدار لئو منتقل کند، در حالی که این میزان در شرایط یک بار مصرف بودن حامل به ۱۸ تن می‌رسد. نسخه بزرگتر نیز قادر به حمل ۲۷ تن محموله به مدار انتقالی ماه بوده و بنابراین امکان فرستادن یک نسخه بزرگتر و سنگین‌تر از فضاپیمای جدید را به فضا فراهم می‌سازد.
زمان تکمیل این پروژه مشخص نیست، با این حال مطابق گزارشی، اقدامات اصلی در رابطه با توسعه آن تا سال ۲۰۲۵ صورت خواهد گرفت که شامل اولین پرتاب سرنشین‌دار نیز می‌شود. چین پیش‌تر اعلام کرده است قصد دارد نسخه قابل بازیابی حامل فضایی لانگ مارچ-۸ خود را نیز توسعه دهد.