در فرهنگ‌عامه، سیارک‌ها به‌عنوان تهدیدی برای پایان جهان، عامل از بین بردن دایناسورها یا منبع فرازمینی برای استخراج معادن شناخته می‌شوند. برخی معتقدند که زمین توسط دنباله‌دارها یا سیارک‌هایی که حاوی بلوک‌های ساختمان اصلی موردنیاز برای تشکیل این مولکول‌ها هستند، دارای حیات شده است. بااین‌حال سیارک‌ها برای پژوهشگری به نام نیکلاس هود ، نقشی کاملاً متفاوت ایفا می‌کنند و به‌عنوان کپسول زمانی ، نشان‌دهنده مولکول‌هایی است که در ابتدا در منظومه شمسی وجود داشتند. داشتن این اطلاعات نقطه عطفی برای محاسبه زمان آغازین زمین محسوب می‌شود. این پژوهشگر آمریکایی مدعی شده است که می‌توان بامطالعه و بررسی سیارک‌ها به حیات آغازین کره زمین پی برد.
هود، مدیر مرکز تکاملات شیمیایی در مؤسسه فناوری جورجیا که زیر نظر بنیاد ملی علوم آمریکا و ناسا فعالیت می‌کند، اظهار کرد: «یافتن مولکول‌هایی در سیارک‌ها محکم‌ترین شواهد مبنی بر وجود این ترکیبات پیش از آغاز زندگی روی زمین محسوب می‌شوند. دانستن این‌که چه مولکول‌هایی درگذشته‌های دور وجود داشتند، به ایجاد یک شرایط اولیه که منجر به تشکیل آمینواسید و ترکیبات مرتبط می‌شوند، کمک می‌کند. این ترکیبات باهم ترکیب می‌شوند تا پپتیدها که واحدهای کوچک تشکیل‌دهنده پروتئین هستند را به وجود آورند. ممکن است که ایجاد این پروتئین‌ها سبب آغاز زندگی روی زمین شده باشند. ما به کمک این سیارک‌ها می‌توانیم بفهمیم که چه فعل‌وانفعالات شیمیایی در جهان هستی ممکن هستند. مطالعه مواد تشکیل‌دهنده بخش کوچکی از سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها که به زمین سقوط کرده‌اند، برای بررسی اعتبار مدل‌های ارائه‌شده توسط ما درباره چگونگی آغاز حیات توسط مولکول‌های تشکیل‌دهنده آن‌ها کمک می‌کند. تشخیص یک مولکول در یک شهاب‌سنگ یا سیارک تقریباً به‌عنوان تنها مدرکی است که همگان به‌عنوان مولکول‌های اولیه خواهند پذیرفت.»
در سال ۱۹۵۲ دو دانشمند بانام‌های استنلی میلر و هارولد یوری آزمایش معروف میلر ـ یوری را در شرایط مشابه با جو ابتدایی زمین و برای بازسازی شرایط زمین در ابتدای تشکیل آن انجام دادند. در این آزمایش، میلر و یوری آب، متان، آمونیاک و هیدروژن را در یک فلاسک ریختند و برای شبیه‌سازی انفجار بزرگ یک جرقه در این فلاسک ایجاد کردند تا شرایط کاملاً مانند اتمسفر آغازین زمین باشد. این مولکول‌ها، موادی بودند که دانشمندان معتقدند در شرایط آغازین کره زمین موجود بوده است.
هود معتقد است که راه‌های متعددی برای تشکیل مولکول‌های حیاتی وجود داشته است و ممکن است حیات روی زمین با مولکول‌هایی آغازشده باشد که امروزه از پیچیدگی و کارایی کمتری برخوردار هستند. زمین شناسان بر این باور هستند که میلیاردها سال پیش، زمین بسیار متفاوت بوده است. به‌عنوان‌مثال به‌جای قاره‌ها، جزایری وجود داشته است که از میان اقیانوس‌ها تشکیل‌شده‌اند.
خورشید نیز نسبت به هم‌اکنون متفاوت‌تر بوده و نور کمتری تولید می‌کرده است. این در حالی است که اشعه‌های کیهانی خورشید که منجر به تولید پروتئین به دنبال فرآیندهای شیمیایی می‌شود، بیشتر بوده است.
بدین ترتیب، دانستن شرایط گذشته زمین، پایه‌های علمی قوی‌تری را برای دانشمندان فراهم می‌آورد تا برای دانستن آنچه درگذشته بوده است، فرضیه‌سازی کنند و همچنین می‌تواند راهنمایی، برای پی بردن به راهکارهایی باشد که تاکنون مطرح نشده‌اند.
مدل اصلی تکامل خورشیدی می‌گوید دنیای ما از گرد هم آمدن شهاب‌سنگ‌ها و سیارک‌ها به وجود آمده است که در ابتدا کوچک بوده و کم‌کم بااتصال قطعات بیشتر و تجمع هر چه بیشتر آن‌ها به یک توده خشک و متراکم تبدیل‌شده است.بر اساس این نظریه دلیل این‌که هسته زمین از جنس آهن و نیکل است هم به دلیل آن است که جنس اولین شهاب‌سنگ‌ها و سیارک‌ها تشکیل‌دهنده زمین از این فلزات بوده است که کم‌کم جرم آن رشد می‌کند و به یک توپ بزرگ از آهن مذاب و سیلیسیوم تبدیل می‌شود.
دانشمندان از مدت‌ها پیش می‌دانستند که شرایط گرم و مرطوب مناسب شکل‌گیری مولکول‌های زیستی (بلوک‌های سازنده حیات) زمانی وجود داشته است.ردپاهای مولکول‌های زیستی یافت‌شده در درون سیارک‌ها (که در کمربند سیارک‌ها پایه‌ریزی شدند) می‌تواند در حضور گرما و رطوبت شکل‌گرفته باشد.یکی از نظریه‌های منشأ حیات بر این مبنا است که تعدادی از مولکول‌های زیستی که روی سیارک‌ها شکل گرفتند، می‌توانند به سطوح سیارات رسیده باشند و در پایه‌ریزی حیات مشارکت داشته‌اند.