شفق های قطبی جز زیباترین پدیده های جوی هستند که می‌توان با چشم غیر مسلح مشاهده کرد.این نور افشانی های زیبا حاصل تاثیر فعالیت خورشید بر نواحی نزدیک به قطب‌های مغناطیسی زمین است که از قضا در مجاورت قطب‌های جغرافیایی واقع شده‌اند.
این تاثیر به شکل برخورد بادهای خورشیدی با مغناطیس کره‌ی زمین (مگنتوسفر) اتفاق می‌افتد و هرچه شدت باد خورشیدی بیشتر باشد، شفق قطبی هم پرنورتر ، پایدارتر و گسترده تر دیده می‌شود. شفق‌های قطبی به شکل توده‌ها و ستون‌هایی از رنگ‌های مختلف دیده می‌شوند و شکل خاصی ندارند.
اگر این پدیده بالاتر از مدار قطبی شمالی (66.5 درجه شمالی) دیده می‌شود، آن را «نور شمالگان» (auraora borealis) و اگر پایین‌تر از مدار قطبی جنوبی (66.5 درجه جنوبی) دیده شود، آن را «نور جنوبگان» (auraora australis) می‌نامند.
نور شمالگان در آلاسکا، کانادا، کشورهای اسکاندیناوی و شمال روسیه قابل مشاهده است و نور جنوبگان در استرالیا، نیوزیلند وقطب جنوب.
