چین ۵ ماهواره شامل ۴ ماهواره سنجشی و یک ماهواره تحقیق و توسعه را به‌وسیله ماهواره‌بر لانگ مارچ-۲دی (Long March-2D) به فضا فرستاد. این عملیات روز شنبه ۳ژوئیه (۱۲تیر) ساعت ۱۰:۵۱ به‌وقت پکن از پایگاه فضایی تاییوان (Taiyuan) در شمال چین انجام شد. طی ماموریت مذکور ۴ ماهواره از منظومه ماهوراه‌ای جیلین-۱ (Jilin-1) شامل ۳ ماهواره جیلین-۱ گائوفن-۰۳ (Jilin-1 Gaofen-03) و یک ماهواره جیلین-۱ کوانفو-۰۱ (Jilin-1 Kuanfu-01) متعلق به شرکت چینی چانگ گوانگ (.Chang Guang Satellite Technology Co. Ltd) به‌همراه ماهواره تحقیق و توسعه ژینگشیدای-۱۰ (Xingshidai-10) که دیگر شرکت چینی با نام مینواسپیس (Minospace) آن را توسعه داده است، در مدار لئو قرار گرفتند.
چانگ گوانگ سال گذشته میلادی ۹ ماهواره جیلین-۱ گائوفن-۰۳ را برای ایجاد منظومه مذکور به فضا فرستاده بود. این ماهواره‌ها دارای وزنی در حدود ۴۰ کیلوگرم بوده و از ساختاری سبک وزن بهره می‌برند. برخی از ماهواره‌های منظومه جیلین-۱ دارای دوربین‌هایی برای ثبت تصاویر ویدئویی با قدرت تفکیک مکانی یک متر بوده و برخی دیگر نیز مجهز به اسکنرهایی موسوم به پوش-بروم (Push-Broom) هستند. این اسکنرها که با نام اِلانگ-ترک (Along-Track) نیز خوانده می‌شوند، برای تهیه تصاویری با استفاده از حسگرهای طیف‌سنجی (Spectroscopic Sensors) به‌کار می‌روند. چنین اسکنرهایی عموما برای بررسی مواردی از قبیل دمای جو و سطح زمین، ویژگی‌های سطح و تجزیه‌وتحلیل‌های طیفی محصولات (مثلا بهره‌گیری از طیف‌سنجی مادون قرمز نزدیک برای تشخیص مواد غذایی و خوراک آلوده) استفاده می‌شوند.
نمای ماهواره‌های جیلین-۱ گائوفن-۰۳
جیلین-۱ کوانفو-۰۱ نیز دومین ماهواره از این نوع است که در مدار قرار می‌گیرد. این ماهواره‌ها مجهز به اسکنر پوش-بروم با میدان دید وسیع و قدرت تفکیک مکانی ۴ متر با قابلیت تصویربرداری از نواری از زمین به‌عرض ۱۳۶ کیلومتر است. ماهواره‌های جیلین-۱ کوانفو-۰۱ همچنین مجهز به سامانه ذخیره‌سازی داده‌ها با سرعت بالا و سامانه مخابره دیجیتال داده‌ها با سرعت بالا هستند.
نمای ماهواره‌های جیلین-۱ کوانفو-۰۱
لانگ مارچ-۲دی که با نام چانگ ژنگ-۲دی (Chang Zheng-2D) نیز خوانده می‌شود، یک ماهواره‌بر دو مرحله‌ای است که آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) چین آن را ساخته است. این ماهواره‌بر با طول کلی ۴۱ متر، بالغ‌بر ۲۳۰ تن وزن داشته و قادر به انتقال ۳۵۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو است. همچنین قطر هر دو مرحله لانگ مارچ-۲دی ۳.۳۵ متر بوده و از دی‌نیتروژن تتراکسید و دی متيل هيدرازين نامتقارن (UDMH) به‌عنوان سوخت بهره می‌برد. اولین عملیات ماهواره‌بر یادشده در سال ۱۹۹۲ صورت گرفت و با احتساب این ماموریت تاکنون ۵۳ عملیات را به‌انجام رسانده که یک مورد آن ناموفق بوده است. بنابر گزارش‌ها هر بار پرتاب لانگ مارچ-۲دی ۳۰ میلیون دلار هزینه دربردارد.