ناسا ضمن به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات ماهوارههای رصد زمین خود با سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی، شرایطی را برای دانشمندان فراهم می‌آورد تا آن‌ها بتوانند اکوسیستم‌های اقلیمی سراسر جهان را پایش کرده و دریابند عواملی مانند جنگل‌زدایی، تغییرات آبوهوایی و بلایای طبیعی چگونه بر جنگل‌ها و سایر گیاهان تاثیر می‌گذارد. محققان همچنین با بهره‌گیری از چنین داده‌هایی قادر به مطالعه اثر تغییرات پوشش گیاهی بر کیفیت هوا، رودخانه‌ها و شرایط اقلیمی هستند.
پایش وضعیت جنگل‌های آمازون
دانشمندان با بررسی جنگل‌های آمازون، داده‌های رصدی را به‌دست آورده و آن‌ها را به دست تصمیم‌گیرندگان محلی می‌رسانند. به‌علاوه، ماهوارههای آژانس فضایی آمریکا داده‌هایی را در مورد قطع درختان برای کشاورزی و دامداری و همچنین تاثیرات خشکسالی بر نابودی درختان فراهم می‌آورند که توسط ابزارهایی از جمله حسگر حرارتی ماهواره سومی ان‌پی‌پی (Suomi NPP) تهیه می‌شوند. در سال ۲۰۲۰ این حسگرها محل وقوع ۱.۴ میلیون آتش‌سوزی را در نقاط مختلف آمازون تشخیص دادند. چنین امری با پایش دود تولیدشده از مکان وقوع آتش‌سوزی از فضا امکان‌پذیر است.
محققان همچنین با استفاده از این ابزارها می‌توانند مقیاس آتش‌سوزی‌ها و از بین رفتن جنگل‌ها را برای سال‌ها و حتی دهه‌ها مشخص کنند. ماهوارههای لندست (Landsat) ایالات متحده دانشمندان را قادر می‌سازد تا الگوهای در حال تغییر جنگل‌زدایی را مورد شناسایی قرار دهند؛ الگوهایی که به آن‌ها نشان می‌دهد فعالیت‌های کشاورزی و دامداری در آمازون در گذر زمان چه تغییراتی کرده است.
تشخیص سلامت گیاهان از فضا
ماهواره ها می‌توانند میزان سبز بودن منطقه را تشخیص دهند؛ امری که نشان‌دهنده سلامت گیاهان در یک مکان معین است. در‌حالی‌که آتش‌سوزی، جنگل‌زدایی و خشکسالی منجر به کاهش این سبزی می‌شود، دماهای بالا در قطب شمال سبزتر شدن دشت‌های قطبی و برخی مناطق دیگر در این ناحیه از کره زمین را به‌دنبال دارد. دانشمندان با استفاده از ۸۷ هزار تصویر ماهوارههای لندست که تهیه آن‌ها تقریبا سه دهه به‌طول انجامیده است، تفاوتی را در یک سوم پوشش زمینی کانادا و آلاسکا در سال ۲۰۱۲ در مقایسه با سال ۱۹۸۵ مشاهده کردند.
همچنین مجموعه جدیدی از ابزارهای ناسا در فضا سلامت جنگل‌ها را ارزیابی می‌کنند. ابزار GEDI (سرواژه Global Ecosystem Dynamics Investigation) موجود در ایستگاه فضایی بین‌المللی با استفاده از لیزرها ارتفاع درختان را اندازه‌گیری کرده و به محققان اجازه می‌دهد نحوه تغییر اکوسیستم‌ها و چرخه‌های کربن و آب را در یک آب‌وهوای گرم مورد بررسی قرار دهند. ماهواره آیس‌ست-۲ (ICESat-2) ناسا نیز با بهره‌گیری از روشی مشابه برای اندازه‌گیری ارتفاع درختان، می‌تواند عرض‌های جغرافیایی بالاتری را پایش کرده و تغییرات زیست‌بوم قطب شمال را رصد کند. به‌علاوه، ابزار اکواسترس (ECOSTRESS) در ایستگاه فضایی با اندازه‌گیری دمای گیاهان، میزان آب مصرفی و سلامتی آن‌ها را تشخیص می‌دهد.
رصد ماهوارهای از جنگل‌ها تا مزارع
علاوه‌بر تاثیر تغییرات آبوهوایی بر رشد و سلامت پوشش گیاهی، نوع الگوی آبوهوایی نیز که به‌طور طبیعی اتفاق می‌افتد، بر این موضوع اثرگذار است. دانشمندان با استفاده از برنامه ناسا هاروست (NASA Harvest) در حال بررسی ارتباط میان برخی الگوهای آبوهوایی، شرایط کشاورزی و بازده محصول در شرق و جنوب آفریقا هستند. آن‌ها همچنین از این داده‌های ماهوارهای برای مقابله با حوادث شدید آبوهوایی، تغییر مناطق کاشت و سایر اثرات مانند یخ‌زدگی زودهنگام و باران‌های شدید بهاری در ایالات متحده استفاده می‌کنند.
کارشناسان وزارت کشاورزی ایالات متحده با بهره‌گیری از داده‌های ماهوارههای لندست، مدل‌های رایانه‌ای ناسا و سایر منابع علوم زمین، تولید محصولات کشاورزی را تخمین می‌زنند. آن‌ها همچنین از ابزار مودیس (MODIS) ماهوارههای ناسا برای نظارت بر سلامت روزانه گیاهان بهره می‌برند؛ اموری که همگی به تعیین میزان عملکرد محصول و پیش‌بینی مشکلات احتمالی در مناطق مختلف کمک می‌کنند.