ستاره‌شناسان موفق شدند با استفاده از مجموعه تلسکوپ‌های آلما (ALMA) در شیلی، یک کهکشان بزرگ در حال مرگ را رصد کنند. آن‌ها هنگامی که حدود ۱۰۰ کهکشان دوردست را رصد می‌کردند، متوجه حالتی غیرعادی درباره کهکشان ID2299 شدند. اگرچه تلسکوپ‌های آلما تنها برای چند دقیقه یک نگاه مختصر به کهکشان ID2299 داشت، پژوهشگران توانستند متوجه دنباله گازی خروجی از این کهکشان شوند.
این گاز با نرخ شگفت‌آوری که معادل ۱۰ هزار برابر جرم خورشید در سال است، از کهکشان خارج می‌شود و بدین ترتیب ۴۶ درصد از مجموع گازهای سرد کهکشان را به بیرون آن جابه‌جا می‌کند. آناگرازیا پوگلیسی (Annagrazia Puglisi)، پژوهشگر دانشگاه دورهام (Durham University) انگلیس، می‌گوید: «این نخستین بار است که مشاهده می‌کنیم یک کهکشان عظیم دوردست که بستر شکل‌گیری ستاره‌هاست، به‌دلیل فوران گسترده گاز سرد می‌میرد.»
این کهکشان در فاصله ۹ میلیارد سال نوری از زمین قرار گرفته و با توجه به سن حدود ۱۳.۸ میلیارد ساله کیهان، زمانی که جهان دارای سنی در حدود ۴.۳ میلیارد بوده، وجود داشته است. در آن زمان ستاره‌ها در کهکشان‌ها با سرعتی بسیار بیشتر از امروز شکل می‌گرفتند. رصدها نشان می‌دهد که کهکشان ID2299 صدها برابر سریع‌تر از کهکشان راه شیری در حال تشکیل ستارگان است و بدین ترتیب، با ادامه زایش ستارگان گازی که در کهکشان باقی مانده، به‌سرعت مصرف می‌شود و در نتیجه کهکشان تنها طی چند ده میلیون سال به‌طور کامل از بین می‌رود.
یک کهکشان شامل میلیاردها ستاره و منظومه می‌شود که توسط نیروی گرانش در کنار هم قرار گرفته‌اند، اما حتی کهکشان‌ها هم می‌میرند. پس از آنکه تمام گاز و گرد و غبار شکل‌دهنده ستاره‌ها پایان می‌یابد و همه ستاره‌های آن به‌طور کامل می‌سوزند، مرگ آن فرا می‌رسد؛ امری که برای کهکشان راه شیری ما هم روی خواهد داد. یافته‌های رصد اخیر به درک منجمان از چگونگی تکامل کهکشان‌ها در طول زمان تا هنگام مرگ کمک می‌کند.
مطلب بسیار عالی. آموزنده. وغم انگیز بود