آمریکا استفاده از سامانه ماهوارهای هشدار موشکی خود در حمله ایران به عین الاسد را تأیید کرد
ایالات متحده استفاده از منظومه ماهوارهای هشدار موشکی خود برای ردیابی موشک‌های ایران در حمله به پایگاه هوایی عین الاسد (Ain Assad) آمریکا در عراق را رسماً تأیید کرد. جان ریموند (John Raymon)، فرمانده نیروی فضایی ایالات متحده (U.S. Space Force)، طی اظهاراتی اعلام کرد این کشور در حمله موشکی ایران به پایگاه مذکور در بامداد ۸ژانویه (۱۸دی) سال جاری میلادی بیش از ده موشک دوربرد را توسط ماهوارههای SBIRS (سرواژه Space Based Infra Red Sensor) رهگیری کرده است. وی مدعی شده این اقدام و ارائه هشدار سریع به نیروهای حاضر در پایگاه موجب نجات جان نیروهای آمریکایی و سایر نیروهای ائتلافی شد.
SBIRS مهم‌ترین سامانه ماهوارهای هشدار موشکی آمریکاست که تاکنون چهار ماهواره از این منظومه در مدار ژئو قرار گرفته‌اند. ایالات متحده سامانه مذکور را برای جایگزینی با سامانه قبلی هشدار موشکی خود موسوم به DSP (سرواژه Defense Support Program) ایجاد کرده است. ماهوارههای SBIRS که توسط شرکت لاکهید مارتین (Lockheed Martin) توسعه یافته‌اند، با وزنی در حدود ۴۵۰۰ کیلوگرم از باس ماهوارهای A2100M بهره می‌برند. این ماهواره‌ها با طول عمر ۱۲ سال مجهز به حسگرهای مادون قرمز برای تشخیص و رهگیری موشک‌های دوربرد در سراسر جهان هستند؛ حسگرهایی که توسط شرکت نورثروپ گرومن (Northrop Grumman) توسعه داده شده‌اند.
نمای ماهواره SBIRS-1
حسگرهای ماهوارههای SBIRS برای فراهم‌آوری انعطاف‌پذیری و حساسیت بیشتر نسبت به ماهوارههای DSP طراحی شده‌اند و ضمن توانایی تشخیص سیگنال‌های مادون قرمز موج کوتاه و موج متوسط، به سامانه اجازه می‌دهند مجموعه گسترده‌تری از مأموریت ها را انجام دهد. این حسگرها شامل دو نوع حسگر اسکن‌کننده (scanning sensor) و حسگری برای تمرکز بر یک محدوده (staring sensor) می‌شوند. حسگرهای اسکن‌کننده به نظارت کلی بر زمین پرداخته و فواصل زمانی کوتاه‌تری برای پایش یک نقطه را نسبت به ماهوارههای DSP فراهم می‌آورند و حسگرهای نوع دوم به‌منظور پایش محدوده‌هایی کوچک‌تر و تمرکز بر آن‌ها به‌کار می‌روند.
سرعت حرکت این مجموعه ماهواره‌ها در ارتفاع ۳۵ هزار و ۷۸۶ کیلومتر بالاتر از سطح دریا و بر فراز خط استوای زمین، با سرعت چرخش زمین به دور خود برابر است و همراه با دَوَران زمین به دور خود می‌گردند؛ در نتیجه می‌توانند زنجیره دیده‌بانی کاملی برای تحرکات موشکی در بخش‌های مختلف زمین را به‌وجود آورند. آمریکا برنامه دارد دو ماهواره دیگر از این منظومه را طی دو سال آینده در مدار قرار دهد؛ ماهواره‌‌هایی که باس ماهوارهای LM-2100M در آن‌ها به کار می‌رود، اما سایر مشخصات آن‌ها تقریباً شبیه ماهوارههای قبلی SBIRS خواهد بود.
نمای ماهواره SBIRS-5