آزمایش موتوری غولآسا برای ارسال فضانوردان به ماه
اواخر
هفته گذشته ناسا موتور ماهوارهبری را آزمایش کرد که احتمالاً ظرف سه سال
آینده فضانوردان را به ماه خواهد برد. این آزمایش که در مرکز فضایی استنیس
ناسا (John C. Stennis Space Center)
در مرز دو ایالت میسیسیپی و لویزیانا انجام شد، به سبب تولید مقادیر نسبتاً
زیادی بخار آب باعث ایجاد شایعه تولید ابر در آمریکا برای ارسال به ایران و
راهاندازی سیل گردید اما کل ابرهای تولیدشده نهایتاً باعث ایجاد بارانی
کوتاه و سبک در نزدیکی مرکز استنیس شد.
آزمایش موتور مذکور که RS-25 نام دارد بخشی از پروژه ساخت ابرحامل فضایی SLS میباشد که قرار است در دهه ۲۰۲۰ فضانوردان را برای تأسیس پایگاه فضایی لونار گیتوی (Lunar Gateway space station) به ماه ارسال کند. دولت ترامپ سال ۲۰۲۴ را ضرب الاجل فرود بر روی ماه در نظر گرفته است. جیم برایدنستاین (Jim Bridenstine)
مدیر ناسا هفته گذشته تیم این مأموریت را موظف به سرعتدهی بیشتر برای
رسیدن به ضربالاجل دولت نمود هرچند با توجه درخواست بودجه سال ۲۰۲۰ ناسا،
بودجه انجام این پروژه کاهش پیدا کرده است.
اواخر ماه مارس ناسا و بوئینگ به عنوان پیمانکار اصلی ساخت SLS اعلام کردند که ساخت مرحله اصلی موتور تقریباً به پایان رسیده و نخستین پرواز آزمایشی SLS احتمالاً در سال 2020 انجام خواهد گرفت. طی این پرواز بدون سرنشین که مأموریت-1 (Mission-1) نام دارد کپسول اوریون (Orion) به مدار ماه ارسال شده و به زمین بازگرداننده میشود. اولین پرواز سرنشیندار در سال 2022 صورت خواهد گرفت.
موتور RS-25
شهرت خود را از زمان پروازهای شاتل فضایی کسب کرده است. طی سالهای ۱۹۸۱
تا ۲۰۱۱ شاتل به کمک این موتور ۱۳۵ مأموریت انجام داد. مرحله اصلی موتور RS-25
چیزی در حدود ۲ میلیون پوند نیرو تولید کرده و باقی ۸٫۸ میلیون پوند نیروی
پیشران مورد نیاز از طریق بوسترها تأمین میشود. لازم به ذکر است که حتی
پس از آمادگی حامل فضایی SLS و کپسولهای دراگون اسپیس ایکس و CST-100 Starliner بوئینگ، ناسا همچنان برخی از فضانوردان خود را با کپسول سایوز روسیه به فضا خواهد فرستاد.
مرکز
فضایی استنیس یکی از مراکز مهم آزمایش موتور ناسا میباشد. برخی از
مهمترین آزمایشهای انجامگرفته در این مرکز عبارتند از آزمایش تمام
موتورهای ساترن V (Saturn V)
و مراحل موتورهایی که در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در مأموریت آپولو استفاده
شدند. علاوه بر این آزمایش موتور اصلی شاتل فضایی نیز بین سالهای ۱۹۷۵ تا
۲۰۰۹ در همین مرکز فضایی انجام شد.