کریستوفر مانکویچ (Christopher Ryan Mankovich) از ستاره‌شناسان مشهور آمریکایی در مرکز سانتا کروز (Santa Cruz Center) حلقه‌های غول‌پیکر در اطراف این سیاره را موردمطالعه قرارداد و طی آن فیزیکدانان با انجام محاسبات بسیار دقیق و پیشرفته متوجه شدند سیاره زحل هر ۱۰ساعت و ۳۳دقیقه و ۳۸ ثانیه یک‌بار به دور خورشید می‌چرخد.
داده‌های جدیدی که از سوی کاوشگر کاسینی سازمان فضایی ناسا (NASA) منتشرشده است سرانجام به این سؤال پاسخ داد که یک شبانه‌روز در سیاره زحل چقدر طول می‌کشد. یک گروه تحقیقاتی با سرپرستی کریستوفر مانکویچ از ستاره‌شناسان مشهور آمریکایی در مرکز سانتا کروز حلقه‌های غول‌پیکر در اطراف این سیاره را موردمطالعه قرارداد و طی آن فیزیکدانان با انجام محاسبات بسیار دقیق و پیشرفته متوجه شدند سیاره زحل هر ۱۰ساعت و ۳۳دقیقه و ۳۸ثانیه یک‌بار به دور خورشید می‌چرخد.
فهم دقیق طول یک شبانه‌روز در یکی از منحصربه‌فردترین سیاره‌های منظومه شمسی کار آسانی به نظر می‌رسد، ولی باید تصور داشته باشید که این محاسبه بسیار دشوارتر از چیزی است که تصور می‌کنید. به‌خصوص وقتی‌که اطراف سیاره زحل را حلقه گازی پوشانده است و بخش اعظم آن از هیدروژن و هلیوم تشکیل‌شده است، مشاهده سطح جامد سیاره بسیار دشوارتر می‌شود و همواره لایه‌ای اطراف این سیاره را فراگرفته است و توفان‌های ناتمام آن را احاطه کرده است.
تا زمانی که ناسا نخستین کاوشگر خود را به زحل نفرستاده بود، طول شبانه‌روز در این سیاره به کمک تلسکوپ‌های زمینی محاسبه می‌شد. سپس زمانی که فضاپیمای وُییجر در سال‌های۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ پرتاب شد، سیگنال‌های رادیویی مورداستفاده قرار گرفتند تا میدان مغناطیسی زحل اندازه‌گیری شود و بررسی‌ها نشان داد این میدان مغناطیسی تقریباً به طول کامل با محور چرخشی سیاره هماهنگ است و بر اساس این نشانگر طول یک شبانه‌روز در این سیاره ۱۰ساعت و ۳۹دقیقه و ۲۳ثانیه محاسبه شد.
به گفته دکتر مانکویچ حلقه‌هایی که در سیاره زحل موجود هستند روش بهتری برای اندازه‌گیری دقیق چرخش این سیاره به دور خورشید محسوب می‌شوند زیرا تغییرات در میدان گرانشی ناشی از ارتعاشات داخل این سیاره به‌خوبی در حلقه‌های پیرامون آن منعکس می‌شود. این گروه تحقیقاتی با ایجاد مدل‌های کامپیوتری توانست با ارتعاشات داخلی طول یک شبانه‌روز سیاره زحل را به‌درستی محاسبه کند. ایده اولیه برای محاسبه با این روش نخستین بار در دهه ۱۹۸۰میلادی مطرح شد و با این توضیح زمانی که کاوشگر کاسینی به این سیاره رفت دانشمندان برای اولین بار توانستند این محاسبات را به‌طور کاملاً دقیق انجام دهند.
مانکویچ در این خصوص گفت: «ذرات موجود در سراسر حلقه‌های پیرامون زحل نمی‌توانند در این زمینه کمکی را انجام دهند و بااین‌وجود تصور بر آن است که این نوسانات در میدان جاذبه احساس می‌شوند. در مکان‌های خاص از این حلقه‌ها، نوسانات در زمان مناسب در مدارهای خود مشاهده‌شده‌اند و ذرات ریز را جذب کرده‌اند تا به‌تدریج انرژی تولید کنند و این انرژی در قالب موج‌های قابل‌مشاهده شناسایی‌شده است.»
منبع
خبرگزاری موبنا
با اشتراک گذاری مطلب از اسپاش حمایت کنید
https://espash.ir/?p=12180
خیلی خوشگله سیاره‌ی کیوان زحل من چون تو چهارم خوندم عاشق تمام سیاره ها هستم من میخوام. وقتی بزرگ شدم برم فضا و دلم میخواد اون آدم فضایی را ببینم