بیشتر مواقع این پرسش برای جویندگان شهاب‌سنگ پیش می‌آید که آیا می‌توانند برای جست‌وجوی شهاب‌های سنگی مانند شهاب‌سنگ‌های آهنی از دستگاه فلزیاب استفاده کنند؛ پاسخ مثبت است و بدون شک استفاده از فلزیاب امکان‌پذیر است. قدرت نسبی سیگنال دستگاه فلزیاب بستگی به مقدار فلز موجود در شهاب‌سنگ و نیز عمقی که شهاب سنگ در آن فرورفته است، دارد.
همان‌طور که در شماره پیش خواندیم مقدار فلز موجود در شهاب‌سنگ‌های کندرت از ۲۰ درصد تا یک درصد تغییر می‌کند. واضح است که از شهاب‌سنگ‌هایی که به‌شدت تحت تاثیر عوامل فرسایشی قرارگرفته‌اند سیگنال‌های ضعیف‌تری دریافت می‌شود، چون بیشتر آهن درون آن‌ها اکسیدشده است. درواقع شهاب‌سنگ‌های آهنی که کاملا دستخوش زنگ‌زدگی شده‌اند از خود سیگنال منفی ارسال می‌کنند؛ یعنی زمانی‌که سر فلزیاب از بالای نمونه دفن‌شده عبور می‌کند سیگنال خاموش می‌شود.
در همین رابطه بخوانید: آیا جمع آوری شهاب سنگ ها قانونی است؟
اگر شهاب‌سنگ تازه سقوط کرده باشد، نسبت به دیگر سنگ‌های آن منطقه ظاهر متفاوتی خواهد داشت و توجه ما را به خود جلب می‌کند. دستگاه‌های فلزیاب در چنین مواقعی فقط دست‌وپا گیر هستند و جست‌وجو را کند می‌کنند. شاید به فکر استفاده از یک عصای آهن‌ربایی بیافتیم که نوعی آهن‌ربای زمینی کم یاب و قوی است.
ولی از لحاظ دیگر، دستگاه فلزیاب به ما کمک می‌کند تا هم نمونه‌هایی که در زیرخاک کاملاً از دید پنهان هستند و هم آن‌هایی را که در میان سنگ‌های مشابه دیگر روی زمین افتاده‌اند را پیدا کنیم. در این حالت داشتن فلزیاب یک مزیت جداگانه به شمار می‌آید، چون به ما کمک می‌کند تا نمونه‌های روی زمین را ببینیم و آن‌ها را از غیر شهاب‌سنگ‌ها تشخیص دهیم. این به‌ویژه در مورد شهاب‌سنگ‌های قدیمی‌که در بیابان‌های مرکزی و جنوب شرقی ایران یافت می‌شوند صادق است.
در همین رابطه بخوانید: چرا پیدا کردن شهاب سنگ اهمیت دارد؟
فلزیاب‌های امروزی فوق‌العاده هستند. آن‌ها به‌راحتی می‌توانند سکه، طلا، نقره و آهن قراضه را از هم تشخیص دهند. دستگاه‌های امروزی در میان جویندگان شهاب‌سنگ بسیار پرطرفدار است و داشتن یکی از آن‌ها به علاقه‌مندان توصیه می‌شود.
فلزیاب‌هایی که قدرت تشخیص بالایی در تفاوت‌های اجسام فلزی دارند را باید روی گزینه relic تنظیم کنیم، چون شهاب‌سنگ را به‌عنوان یک میخ زنگ‌زده قدیمی یا تکه آهنی کهنه تعبیر می‌کنند. جالب است بدانیم که در «گلد بیسین» واقع در ایالت آریزونا، یعنی منطقه‌ای که برای جست‌وجوی شهاب‌سنگ شهرت زیادی دارد، شهاب‌سنگ‌ها برای مدتی طولانی به گونه‌ای جمع‌آوری و در کناری ریخته شده بودند که انگار تکه سنگ‌های به درد نخوری هستند.
بهتر است سعی نکنیم بین طلای زمینی و طلای آسمانی فرق بگذاریم، چرا که احتمال دارد جوینده خواهان هر دوی آن‌ها باشد. برخی فلزیاب‌های سطحی و نه چندان عمیق (البته نه آن‌هایی که به درد گنج‌های زیرزمینی می‌خورند) و دستگاه‌هایی مشابه، قدرت فوق‌العاده‌ای در ردیابی کردن هر دو نوع فلز دارند.
سیگنال‌های آن‌ها با هم تفاوت دارند، ولی خیلی زود یاد می‌گیریم آن‌ها را از هم تشخیص دهیم. جویندگان به‌اصطلاح کارکشته تر اغلب همان ردیاب‌های معمولی که آن‌ها را از وجود شهاب‌سنگ در عمق زمین با خبر می‌کنند را ترجیح می‌دهند؛ مانند آهن‌ربا. باید یادآور شد که برای جستجوی شهاب‌سنگ‌ها نیاز چندانی به فلزیاب نیست و همان آهن‌رباهای قوی مناسب این کار هستند. می‌توان از یک آهن‌ربای قوی مانند آهن‌رباهای موجود در‌هارددیسک‌های از کار افتاده و فرسوده برای ردیابی شهاب‌سنگ‌های آهنی استفاده کرد. برای این کار بهتر است آهن‌ربا را به سر یک میله یا چوبدستی نصب کرد.
در همین رابطه بخوانید: حرارت شهاب سنگ ها عامل ایجاد جواهرات
البته شهاب‌سنگ‌هایی هم هستند که دستگاه فلزیاب واکنشی از وجود آن‌ها از خود نشان نمی‌دهد. این دسته از شهاب‌سنگ‌ها، کندریت‌های معمولی بسیار کوچک هستند مانند آن‌هایی که در نزدیکی «هالبروک»، واقع در آریزونا کشف شدند یا مانند کندریت‌های کربن دار و غیر کندریت‌ها که فلز موجود در آن‌ها به قدری نیست که حتی بهترین فلزیاب‌ها هم قادر به نقطه‌یابی آن‌ها باشند.